Η λειχηνοειδής δερματίτιδα είναι μια αλλεργία που σχηματίζεται στο δέρμα και προκαλεί ένα μωβ, κνησμώδες εξάνθημα. Προκαλείται από βλάβη στην επιδερμίδα, η οποία οδηγεί σε φλεγμονή και προβλήματα με τον τρόπο με τον οποίο το εξωτερικό στρώμα του δέρματος αλληλεπιδρά με το επόμενο εσωτερικό στρώμα ιστού, που ονομάζεται χόριο. Η πάθηση είναι επίσης γνωστή ως ομαλή λειχήνα και συνήθως οδηγεί σε λειχηνοειδή βλεννογονίτιδα, μια κατάσταση κατά την οποία σχηματίζονται λευκές βλάβες, φουσκάλες και έλκη στο στόμα. Συνήθως δεν επηρεάζει παιδιά ή νεαρούς ενήλικες.
Μια ασυνήθιστη πάθηση, η λειχηνοειδής δερματίτιδα διαγιγνώσκεται εύκολα λόγω της μωβ απόχρωσης των πολυγωνικών βλατίδων ή των ανυψωμένων εξογκωμάτων που σχηματίζονται στο δέρμα. Το εξάνθημα σχηματίζεται συνήθως στους αστραγάλους, στο κάτω μέρος της πλάτης, στους καρπούς ή στους πήχεις. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί στο τριχωτό της κεφαλής, στα νύχια ή στα γεννητικά όργανα. Τα εξογκώματα μπορεί να είναι οπουδήποτε από μικρές, μικροσκοπικές κουκκίδες έως μεγαλύτερους δίσκους που μπορεί να μετατραπούν σε φολιδωτά κομμάτια δέρματος που προκαλούν φαγούρα ή άβολα. Το εξάνθημα μπορεί επίσης να εμφανιστεί ως γραμμή σε μέρη του σώματος και συχνά εμφανίζεται ένας γκρίζος αποχρωματισμός του δέρματος μόλις εξαφανιστεί το εξάνθημα.
Πιστεύεται ότι το πρόβλημα προκαλείται από μια αλλεργική αντίδραση σε φάρμακα ή άλλες χημικές ουσίες ή ότι αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα ιογενούς λοίμωξης. Πολλά φάρμακα για τις καρδιακές παθήσεις, την υψηλή αρτηριακή πίεση, τα υπογλυκαιμικά και τα φάρμακα για την αρθρίτιδα πιστεύεται ότι προκαλούν αλλεργική αντίδραση. Είναι επίσης γνωστό ότι το προκαλούν οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων.
Αν και η λειχηνοειδής δερματίτιδα δεν είναι μεταδοτική, μπορεί να υποδεικνύει μια πιο σοβαρή πάθηση του δέρματος ή μπορεί να προκληθεί από ηπατίτιδα C ή από ασθένεια μοσχεύματος έναντι ξενιστή του δέρματος. Ένα άτομο με συμπτώματα αυτού του τύπου φλεγμονής θα πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως έναν γιατρό για να προσδιορίσει την αιτία του εξανθήματος και να αναπτύξει ένα σχέδιο θεραπείας. Συνήθως, το δέρμα επουλώνεται φυσικά μέσα σε δύο χρόνια, αλλά μπορεί ξαφνικά να επανεμφανιστεί.
Ένας επαγγελματίας υγείας μπορεί να συνταγογραφήσει λοσιόν ή αφρούς κορτιζόνης για τη θεραπεία του εξανθήματος, αλλά ο ασθενής θα πρέπει να αποφύγει τη χημική ουσία που προκάλεσε αρχικά τον ερεθισμό. Συνήθως συνταγογραφούνται επίσης αντιισταμινικά για φλεγμονή ή αντιβιοτικά για λοίμωξη. Ανάλογα με τη σοβαρότητα του εξανθήματος, ένας γιατρός μπορεί να προτείνει ενέσεις στεροειδών ή ελαφριές θεραπείες φωτοχημειοθεραπείας. Αυτές οι θεραπείες θα βοηθήσουν μόνο με τον κνησμό ή την εμφάνιση του εξανθήματος, ωστόσο, και δεν θα θεραπεύσουν την πάθηση του δέρματος.