Ο ερμηνευτισμός, που μερικές φορές ονομάζεται νομικός ερμηνευτισμός για να τον διακρίνει από παρόμοιες σχολές σκέψης σε άλλους κλάδους, είναι μια σχολή νομικής φιλοσοφίας που συνδέεται συνήθως με τον Αμερικανό νομικό φιλόσοφο Ronald Dworkin. Ο ερμηνευτής θεωρεί ότι το δίκαιο ερμηνεύεται από την πρακτική των δικηγόρων και των νομικών, και ισχυρίζεται ότι αυτή είναι η φύση του ίδιου του δικαίου. Σε αντίθεση με άλλες σχολές της νομικής φιλοσοφίας, ο ερμηνευτισμός βλέπει το δίκαιο όχι ως κάτι που επιβάλλεται από έξω, αλλά ως προϊόν της πρακτικής του δικαίου. Οι ερμηνευτές ισχυρίζονται ότι ο νόμος έχει σχέση με την ηθική και την ηθική, αλλά ότι δεν είναι το ίδιο.
Ο νομικός ερμηνευτισμός αναπτύχθηκε στα τέλη του 20ού και στις αρχές του 21ου αιώνα. Αναδύθηκε σε έναν νομικό κόσμο που κυριαρχείται από δύο τρόπους σκέψης σχετικά με τη φιλοσοφία του δικαίου — τον νομικό θετικισμό και τη θεωρία του φυσικού δικαίου. Ο ερμηνευτισμός έχει κάποιες ομοιότητες και με τις δύο σχολές σκέψης και ορισμένες σημαντικές διαφορές. Μερικές φορές έχει θεωρηθεί ως η μέση λύση μεταξύ των δύο.
Η θεωρία του φυσικού νόμου είναι η παλαιότερη από τις δύο σχολές σκέψης. Όπως όλες οι νομικές φιλοσοφίες, περιέχει πολλές διαφορετικές απόψεις, αλλά όλες μοιράζονται τη βασική ιδέα ότι υπάρχει ένας υποκείμενος φυσικός νόμος που χρησιμεύει ως θεμέλιο για τον ανθρωπογενή νόμο. Ο φυσικός νόμος αποτελείται από βασικές αρχές της δικαιοσύνης, της δικαιοσύνης και της ισότητας που υπερβαίνουν τα πολιτισμικά όρια, και το ανθρωπογενές ή «θετικό» δίκαιο θα πρέπει να τις σέβεται. Σε ορισμένες παραδόσεις, ο φυσικός νόμος πιστεύεται ότι προέρχεται από θεϊκές ή υπερφυσικές πηγές, ενώ άλλες το βλέπουν ως εγγενές στην ανθρώπινη φύση.
Ο νομικός θετικισμός είναι μια σχολή σκέψης που λέει ότι οι νόμοι δημιουργούνται από τις ανθρώπινες κοινωνίες, δεν ανακαλύπτονται στη φύση και δεν έχουν εγγενή σχέση με την ηθική ή τη δικαιοσύνη, εκτός από το βαθμό που αυτές οι σκέψεις επηρεάζουν τους ανθρώπους που τους δημιουργούν. Οι νομικοί θετικιστές ασχολούνται περισσότερο με τη μελέτη των τρόπων με τους οποίους δημιουργούνται και εφαρμόζονται οι νόμοι. Ο θετικισμός ασχολείται με την κατανόηση του ανθρώπινου θεσμού του δικαίου, χωρίς να υποστηρίζει ή να αντιτίθεται σε κάποιον συγκεκριμένο νόμο ή τρόπο θέσπισης νόμων.
Ο νομικός ερμηνευτισμός έχει κάποιες ομοιότητες και με τις δύο σχολές σκέψης. Όπως οι υποστηρικτές του φυσικού δικαίου, οι ερμηνευτές συμφωνούν ότι υπάρχει εξωτερικός σκοπός του δικαίου. Ωστόσο, δεν πιστεύουν ότι οι νόμοι υπάρχουν ανεξάρτητα από την ανθρώπινη κατασκευή. Όπως οι νομικοί θετικιστές, αποδέχονται ότι ο νόμος είναι προϊόν της ανθρώπινης κοινωνίας και της πολιτικής. Σε αντίθεση με τον νομικό θετικισμό, ωστόσο, ο ερμηνευτισμός υποστηρίζει ότι η νομική πρακτική δικαιολογείται με αναφορά σε εξωτερικές αξίες και υποστηρίζει ότι η πράξη της ερμηνείας είναι στην πραγματικότητα μέρος της διαδικασίας δημιουργίας και καθορισμού του νόμου.