Wyrażenie „duces tecum” po łacinie oznacza „przynieś ze sobą”. Najczęściej rozumie się to w znaczeniu wezwania do sądu duces tecum, formalnego wezwania, które nakazuje komuś wnieść materiały do sądu lub ponieść karę. Można to porównać z wezwaniem do sądu ad testificandum, które zmusza kogoś do pójścia do sądu w celu złożenia zeznań w sprawie. Wezwanie do sądu można wydać jednej ze stron w sprawie lub osobie, co do której istnieje podejrzenie, że posiada materiały, które mogą mieć znaczenie dla sprawy.
W przypadku doręczenia komuś wezwania do sądu duces tecum, dokument musi zawierać jasny opis rodzajów materiałów, które należy wnieść do sądu. Strony w sprawie nie mogą wykorzystywać wezwania sądowego duces tecum do „połowu” dowodów. Dokument musi zostać wydany osobie, która ma uzasadnione przekonanie, że posiada dokumenty lub inne materiały, które mogą mieć znaczenie w sprawie.
Przywilej dotyczy niektórych osób, którym wydano takie wezwanie. Na przykład w ramach tajemnicy adwokacko-klienckiej pełnomocnik może zatrzymać szereg dokumentów, w tym materiały służące do przygotowania sprawy. Podobnie w takich sytuacjach wchodzi w życie przywilej lekarz-pacjent, a niektóre inne rodzaje komunikacji również mogą być chronione. Jeśli istnieje przekonanie, że przekazanie materiałów naruszyłoby przywileje, ofiara wezwania może zasięgnąć porady prawnika.
Wezwanie sądowe duces tecum może być również wykorzystane do uzyskania materiału dowodowego od osób wezwanych na zeznanie. Cel proszony jest o przyniesienie materiału do składu w celu zbadania. Nie wszystkie zebrane w ten sposób dowody zostaną wykorzystane w sądzie, ale może to pomóc w budowaniu sprawy i może dostarczyć informacji, które mogą mieć duże znaczenie dla argumentów, które zostaną użyte w sądzie w obronie lub wniesieniu oskarżenia. Należy zauważyć, że zasady odkrycia dotyczą materiałów uzyskanych na podstawie wezwania sądowego duces tecum.
W niektórych regionach sądy usiłowały usunąć łacinę z terminologii prawniczej, używając prostego języka, aby wyjaśnić naturę czynności prawnej osobie, która może nie znać łaciny. Powszechne używanie łaciny w terminach prawniczych raczej nie zniknie całkowicie w językach takich jak angielski, zwłaszcza że tak wiele słów łacińskich jest już używanych w języku angielskim.