Przypadek ablacyjny jest formą rzeczownika lub przymiotnika, który może wyrażać wiele różnych funkcji, w tym ruch lub środki. Występuje w językach fleksyjnych, w których rola gramatyczna słowa w zdaniu jest określona przez formę słowa, zwykle przedrostek lub przyrostek. Słowa w przypadku ablacyjnym są często obiektami przyimków, ale w zależności od języka mogą też pełnić wiele innych funkcji.
Łacina i greka to języki fleksyjne najczęściej znane w świecie zachodnim, chociaż odmienia się również albański, sanskryt, turecki i wiele innych języków. Funkcje greckiego przypadku ablacyjnego zostały wchłonięte przez przypadki dopełniacza lub celownika do czasów Homera, ale zarówno klasyczna, jak i kościelna łacina zawierają przypadek ablacyjny. Łaciński rzeczownik lub przymiotnik ablacyjny przyjmuje formę w zależności od odmiany wyrazu. Łacina ma pięć deklinacji lub zestawów końcówek, które służą do rozróżniania przypadków wyrazów. Na przykład ablacja łacińska pierwszej deklinacji kończy się na -ā, a ablatywna drugiej deklinacji kończy się na -ō.
Ponieważ przypadek ablacyjny najczęściej wyraża coś dotyczącego położenia lub ruchu, jest to zwykle dopełnienie przyimka, który określa specyficzny stosunek rzeczownika do reszty zdania. Na przykład łacińska fraza przyimkowa „ab agricolā” oznacza „z dala od pola”. Obiekt „agricola” występuje w przypadku ablacyjnym. To zdanie może zawierać również inne słowa w przypadku ablacyjnym. W języku angielskim są to funkcje, które zazwyczaj wyraża się za pomocą wyrażenia przysłówkowego, takiego jak „za pomocą”.
Przymiotniki modyfikujące rzeczowniki ablacyjne będą również występować w przypadku ablacyjnym, ale nie oznacza to, że rzeczownik i przymiotnik zawsze będą miały to samo zakończenie. Podobnie jak rzeczowniki, przymiotniki w języku fleksyjnym są podzielone według deklinacji. Jeśli rzeczownik i przymiotnik należą do tej samej deklinacji — to znaczy używają tego samego zestawu zakończeń — najczęściej mają to samo zakończenie. Z drugiej strony rzeczownik w pierwszej deklinacji i przymiotnik w trzeciej deklinacji prawdopodobnie nie będą miały tej samej końcówki.