Śmierć języka to stały spadek używania określonego języka do punktu, w którym nie pozostaje żaden rodzimy mówca. Ten rodzaj wymierania języków jest zjawiskiem językowym, które może mieć kilka przyczyn, takich jak kolonializm lub przenikanie się osób mówiących różnymi językami. Podstawowy język regionalny określonej grupy etnicznej może być stopniowo porzucany, ponieważ wielu członków grupy uczy się i używa innego języka w codziennym życiu. Śmierć języka może również wynikać z przejścia narodu z jednego języka na inny w celu użycia w obszarach takich jak rząd lub handel. Weryfikowalny przypadek wyginięcia języka jest często przedmiotem zainteresowania niektórych badaczy zajmujących się takimi zagadnieniami, jak imperializm językowy i globalizacja.
Glotofagia i językobójca to terminy czasami przypisywane śmierci językowej, które są narzucane populacji osób mówiących w sposób niezamierzony. Tego rodzaju nagła i radykalna zmiana języka może mieć miejsce, gdy jedna grupa etniczna osiedla się i kolonizuje inny kraj, zwykle dla możliwości ekonomicznych. Rdzenni mieszkańcy skolonizowanego narodu często muszą porzucić swój pierwotny język i tradycje, aby zasymilować się z nowo przybyłymi. Niektórzy native speakerzy w tej sytuacji dobrowolnie przyjmują język kolonizatorów w imię praktyczności. Okoliczności te często rodzą pytania o etnocentryzm i prawa językowe.
Niektóre formy śmierci językowej mogą być bardziej stopniowe ze względu na trendy w wymianie międzynarodowej. Ponieważ niektóre języki są uznawane za oficjalne w dyplomacji i handlu, mniej popularne języki regionalne mogą tracić na postrzeganym znaczeniu. Istotną cechą zanikającego języka jest brak lekcji w szkołach z podstawowego języka ojczystego. Wielu językoznawców zgadza się, że kiedy dzieci z danego kraju nie uczą się języka ojczystego swojego pochodzenia etycznego, język ten jest znacznie bardziej zagrożony wyginięciem. Ten rodzaj wymierania językowego może czasami w kilku wybranych przypadkach prowadzić do odwrócenia trendów rewitalizacji języka.
Uczeni czasami wskazują na implikacje śmierci językowej, takie jak osłabienie poczucia tożsamości etnicznej wśród mówców. Wymarcie języka jest uważane za oficjalne, gdy tylko niewielka liczba biegle posługujących się językiem pozostaje w starszym pokoleniu pewnej grupy etnicznej. Próby zapobieżenia dalszej śmierci językowej również są czasami przedmiotem debaty. Niektórzy eksperci językowi podkreślają znaczenie zachowania tożsamości kulturowej, podczas gdy inni twierdzą, że niepowodzenie w przyjęciu bardziej rozpowszechnionego języka wtórnego powstrzyma niektóre społeczności przed postępem gospodarczym i społecznym.