Trygraf to grupa trzech liter, które razem tworzą jeden fonem lub dźwięk w języku mówionym. Tym, co odróżnia ten typ grupy, jest to, że fonem, który tworzą, nie jest dźwiękiem, który wydaliby, gdyby wszystkie trzy były wymawiane po prostu w kolejności. Wymowa trigrafu tworzy nowy dźwięk, który jest unikalny dla tego konkretnego układu liter, na przykład dźwięk „sch” w słowie takim jak „schwa”. Są to raczej rzadkie w języku angielskim, podczas gdy dwuznaki składające się tylko z dwóch liter razem jako fonem są dość powszechne.
Podstawowymi elementami trigrafu są trzy litery, które tworzą dźwięk wokalny, który jest nietypowy lub niepowtarzalny dla danej grupy. Podczas gdy zgrupowanie, takie jak sufiks „-ing”, składa się z trzech liter razem, dźwięk, który jest przez nie tworzony, to po prostu każda litera wymawiana w kolejności. Podobnie układ liter w słowie takim jak „herbata” może wydawać się trygrafem, ale tak nie jest. „t” na początku słowa jest po prostu wymawiane normalnie, a po nim następuje dwuznak składający się z dwóch samogłosek „e” i „a”, aby stworzyć unikalny fonem.
„Sch” może być w niektórych słowach trygrafem, choć są też takie, w których nim nie jest. W angielskich słowach, takich jak „schilling” lub brytyjska wymowa „schedule”, te trzy litery łączą się, tworząc fonem z dźwiękiem częściej pisanym jako „sh”. W przeciwieństwie do tego jest jednak słowo takie jak „szkoła” lub amerykańska wymowa „schedule”, w której dźwiękiem trzech liter jest „sk”, a „h” milknie. Użycie „sch” w tych słowach nie jest ani trygrafem, ani digrafem, ponieważ przyjmują one jedynie oczekiwaną wymowę „s”, po której następuje „c”, a nie nowy dźwięk.
Istnieją również kombinacje samogłosek, które mogą tworzyć trygrafy, chociaż są one dość nietypowe w angielskich słowach, które nie są bezpośrednio zapożyczone z innego języka. Na przykład słowo beau w języku francuskim zawiera trygraf składający się z trzech samogłosek „eau”, które tworzą fonem podobny do długiego „o”. Jest to powszechny fonem we francuskich słowach, a wiele francuskich słów używanych w języku angielskim ma ten dźwięk. Pożyczanie i wymiana takich dźwięków może być jednak myląca dla niektórych rozwijających się mówców, ponieważ angielskie słowo „beautiful” zawiera ten sam trygraf, ale dźwięk, który tworzą, jest zupełnie inny niż w „beau”.