Idiom to zwrot, który może wydawać się niezrozumiały dla kogoś, kto nie zna języka, w którym się nim mówi. Z reguły idiomy są również bardzo trudne do przetłumaczenia, z wyjątkiem bardzo okrężnego sposobu. Idiomy są niezwykle trudne do nauczenia, a wielu uczących się języków wymienia je jako jedną z trudniejszych części dogłębnego zrozumienia języka i kultury. Ponieważ idiomy są używane tak często i szeroko, kilka firm tworzy słowniki idiomów, które zawierają listę idiomów i ich właściwe użycie dla osób uczących się języka.
Gdyby ktoś spojrzał tylko na słowa idiomu, mógłby mieć trudności ze zrozumieniem znaczenia tego wyrażenia. Na przykład wielu Anglików mówi, że ktoś „kopnął wiadro”, gdy umarł. To szczególne użycie języka nie jest rozumiane dosłownie, ale większość osób mówiących po angielsku rozumie je, podobnie jak tysiące innych idiomów. W innych przypadkach idiom może odnosić się do kulturowego zasobu wiedzy, takiego jak literatura, co może być mylące dla kogoś, kto nie jest przesiąknięty tą kulturą.
Popularne powiedzonka to często idiomy, jak w przypadku „wypuść kota z worka”. W tym sensie kot nie jest dosłownie wypuszczany z worka, a słuchacz rozumie, że mówiący mówi o ujawnieniu tajemnicy. Użytkownik często nie zdaje sobie sprawy z korzeni tego idiomu, ponieważ jest on tak głęboko zintegrowany z kulturą mówiącego.
Wiele idiomów jest kolorowych i ciekawych, a ich pochodzenie jest niemożliwe do wyśledzenia. Podejrzewa się, że William Shakespeare dodał kilkaset do języka angielskiego, ale niezliczone inne są stale nabywane i porzucane z biegiem czasu. Te figury mowy kolorują język, czyniąc go bardziej żywym i przyjemnym w użyciu. Często są również ważną częścią kultury narodowej, co może być bardzo odrażające dla osób spoza tej kultury.
Niektórzy ludzie używają również terminu „idiom” w odniesieniu do rodzaju mowy wernakularnej, która jest unikalna dla regionu lub narodu. Ktoś może na przykład mówić o „amerykańskim idiomie”, odnosząc się do sposobu, w jaki osoby mówiące w Ameryce używają angielskiego. Chociaż ta forma angielskiego nie jest całkowicie odrębnym dialektem, radykalnie odbiega od brytyjskiego angielskiego, przez co brzmi i wydaje się bardzo odmienna. To użycie tego słowa jest odniesieniem do jego rdzenia, greckiego idiousthai, „czynić własnym”.