We współczesnej medycynie przepisywanych jest ponad 100 antybiotyków, ale większość pochodzi z siedmiu głównych klas, które są obecnie szeroko stosowane. Należą do nich penicyliny, cefalosporyny, makroklidy, fluorochinolony, sulfonamidy, tetracykliny i aminoglikozydy.
Amoksycylina i penicylina należą do klasy antybiotyków penicylinowych. Tego typu antybiotyki stosuje się w leczeniu infekcji bakteryjnych, takich jak rzeżączka i zapalenie płuc. Czasami amoksycylina jest przepisywana razem z klarytromycyną w leczeniu wrzodów żołądka. Niektóre drobne działania niepożądane obejmują nudności i wymioty, pleśniawki i obrzęk lub czarny język. Penicyliny mogą zmniejszać skuteczność pigułek antykoncepcyjnych, więc pacjentki powinny poinformować swojego lekarza, jeśli stosują antykoncepcję.
Makrolidy, takie jak erytromycyna, klarytromycyna i azytromycyna, są stosowane w leczeniu infekcji skóry i dróg oddechowych, wrzodów żołądka i chorób przenoszonych drogą płciową. Skutki uboczne związane z tymi antybiotykami obejmują nudności i wymioty, łagodny ból brzucha oraz swędzenie lub upławy z pochwy. Osoby z problemami z wątrobą lub nerkami powinny skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem tych antybiotyków.
Cefalosporyny, takie jak cefaleksyna, są stosowane w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych i dróg moczowych. Drobne skutki uboczne to nudności, zawroty głowy i ból stawów. Osoby z chorobami wątroby lub nerek, cukrzycą lub zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi powinny zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem cefaleksyny.
Ciprofloksacyna, lewofloksacyna i ofloksacyna to fluorochinolony. Lewofloksacyna jest popularnym antybiotykiem stosowanym w leczeniu zapalenia oskrzeli lub osób narażonych na wąglik. Ofloksacyna jest stosowana w leczeniu chlamydii, zapalenia płuc i infekcji dróg moczowych, natomiast cyprofloksacyna jest stosowana w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych. Drobne skutki uboczne, które mogą wystąpić podczas stosowania tego typu antybiotyków to nudności/wymioty, ból głowy, niewyraźne widzenie i zawroty głowy.
Kotrimoksazol i trimetoprim są sulfonamidami. Infekcje dróg moczowych i biegunkę podróżnych leczy się kotrimoksazolem. Trimetoprim stosuje się w leczeniu infekcji pęcherza moczowego. Drobne skutki uboczne podczas przyjmowania obejmują nudności/wymioty, bezsenność i dzwonienie w uszach.
Tetracyklina i doksycyklina to tetracykliny. Trądzik, rzeżączkę i chlamydię leczy się tetracykliną. Drobne skutki uboczne związane z jego stosowaniem to obrzęk lub bolesność odbytu lub narządów płciowych, trudności w połykaniu lub łagodny rozstrój żołądka.
Gentamycyna i tobramycyna to aminoglikozydy stosowane w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych. Tobramycyna jest powszechnie stosowana w leczeniu infekcji płuc u pacjentów z mukowiscydozą. Drobne skutki uboczne związane ze stosowaniem gentamycyny obejmują zwiększone pragnienie i utratę apetytu. Użytkownicy tobramycyny mogą zauważyć zmianę głosu lub nieprzyjemny zapach lub smak leku.
Pacjenci z alergiami lub wcześniejszymi schorzeniami, na które przyjmują inny lek, powinni poinformować o tym opiekującego się nimi personel medyczny, aby można było odpowiednio dostosować dawkę antybiotyku. Antybiotyki należy zażywać tak długo, jak podano w instrukcji i nigdy nie należy się nimi dzielić, ponieważ to, co działa dobrze u jednej osoby, może wywołać niepożądane reakcje u innej. Prawidłowo przyjmowane antybiotyki mogą być bardzo skuteczne.