Afrikaans to język używany głównie w Afryce Południowej. Pochodzi z języka niderlandzkiego, ma wiele podobieństw z tym językiem i dlatego jest również pod wieloma względami podobny do angielskiego. Jest ponad 12 milionów użytkowników, z których mniej więcej połowa posługuje się nim jako pierwszym językiem, a druga połowa jako drugim lub trzecim językiem.
Główna baza ludności afrikaans znajduje się w Afryce Południowej, gdzie posługuje się nim znaczna część populacji. Posługuje się nim również znaczna liczba osób w sąsiedniej Namibii. Jest również używany przez mniejsze ilości ludzi w Angoli, Botswanie, Lesotho, Suazi, Zambii i Zimbabwe. Poza Afryką istnieją grupy głośników w Australii, Belgii, Kanadzie, Niemczech, Holandii, Nowej Zelandii, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.
Chociaż region przylądkowy był znany Europejczykom już pod koniec XV wieku, po raz pierwszy został zasiedlony przez Europejczyków, gdy Holendrzy zaczęli zakładać bazy w Afryce Południowej w połowie XVII wieku. Holendrzy sprowadzili dużą liczbę protestanckich osadników do zarządzania ziemiami pod auspicjami Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, zniewolili miejscowych i sprowadzili dodatkowych niewolników do pracy na ziemi. Ci osadnicy i niewolnicy zaczęli mówić specjalistycznym dialektem języka holenderskiego, który stanowił podstawę tego, co jest obecnie uznawane za afrikaans.
Afrikaans był używany luźno jako dialekt, a być może jako kilka różnych dialektów, przez wiele dziesięcioleci. Na początku XIX wieku język zaczął wypierać malajski w szkołach muzułmańskich i zaczął być pisany alfabetem arabskim. Przez wiele lat, chociaż afrykanerski był szeroko używany wśród Afrykanerów, językiem pisanym dla niemuzułmanów nadal był standardowy niderlandzki. Do połowy XIX w. pojawiała się również w różnych gazetach i traktatach religijnych, posługując się pismem łacińskim. Pod koniec XIX wieku zaczęto poważniej traktować język, wydano szereg gramatyk i słowników.
Na początku XX wieku język afrikaans nadal rozwijał wiarygodność i zaczął być szerzej badany przez językoznawców. W 20 r. rząd uznał go za rzeczywisty język, a nie po prostu dialekt. Niderlandzki jest zazwyczaj całkowicie zrozumiały dla osób posługujących się językiem afrikaans, podczas gdy język afrikaans jest zrozumiały dla większości osób mówiących po holendersku po odrobinie nauki.
Podobieństwa między holenderskim a afrykanerskim są obfite. Na przykład holenderskie słowo oznaczające „dziewięć” to negen, podczas gdy w afrikaans jest to nege. Po holendersku „ptak” to vogel, podczas gdy w afrikaans jest to voël. Holenderskie słowo oznaczające „witamy” to welkom, to samo w innym języku. W innych przypadkach język afrikaans może wydawać się bliższy angielskiemu, zwłaszcza w pisowni. Na przykład holenderskie słowo oznaczające „mój” to mijn, podczas gdy w języku afrikaans jest to po prostu moje. W innych przypadkach słownictwo wydaje się mieć niewielki związek z językiem niderlandzkim lub angielskim. Na przykład holenderskie słowo oznaczające „żyrafę” to żyrafa, a słowo afrikaans to kameelperd. W tym przypadku słowo to pochodzi od holenderskich słów oznaczających „wielbłąd”, kameel i „koń”, paard.
Ogólnie rzecz biorąc, język afrikaans ma prostszą fonetykę niż niderlandzki, porzucając wiele spółgłosek i trzymając się bardziej intuicyjnej struktury fonetycznej. Język pozyskuje ponad 85% słownictwa bezpośrednio z holenderskiego, a reszta składa się głównie ze słów z portugalskiego, malajskiego, bantu i khoisan.