Τα πλεονεκτήματα της βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης για τη νόσο του Πάρκινσον περιλαμβάνουν λιγότερους τρόμους, μειωμένη δυσκαμψία και μειωμένη ανάγκη για υπερβολική φαρμακευτική αγωγή, ενώ τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν πιθανή αιμορραγία στο κρανίο, κατάγματα κρανίου και λοιμώξεις. Τα περισσότερα από τα μειονεκτήματα προκύπτουν από το γεγονός ότι ο εγκέφαλος πρέπει να ανοίξει και να εκτεθεί όχι μόνο σε βακτήρια, αλλά και σε ηλεκτρικό εξοπλισμό και ρεύματα για τη διαδικασία βαθιάς διέγερσης. Τα ηλεκτρόδια, για παράδειγμα, πρέπει να συνδέονται φυσικά σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Περιστασιακά, αυτά τα ηλεκτρόδια μπορεί να τοποθετηθούν λανθασμένα ή να μετατοπιστούν, προκαλώντας το προαναφερθέν κάταγμα και αιμορραγία. Οι τυπικές επεμβάσεις παρακολούθησης ή τα ιατρικά ραντεβού που απαιτούνται για την τακτική ρύθμιση του επιπέδου ηλεκτρικής διέγερσης θεωρούνται επίσης επιβάρυνση και μειονέκτημα από ορισμένους ασθενείς.
Το Πάρκινσον είναι μια νευρολογική ασθένεια που δεν έχει θεραπεία και επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί να αντιμετωπιστεί, ωστόσο, έτσι ώστε να μειώνονται οι τρόμοι και άλλες κινητικές και γνωστικές βλάβες. Η μείωση των κινητικών δεξιοτήτων συνήθως πιστεύεται ότι είναι αποτέλεσμα βλάβης στα κύτταρα του εγκεφάλου που παράγουν ντοπαμίνη. η ντοπαμίνη καθοδηγεί τις μυϊκές συσπάσεις και την κίνηση. Η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου για τη νόσο του Πάρκινσον δεν επιδιορθώνει τα κύτταρα που παράγουν ντοπαμίνη, αλλά αντίθετα δημιουργεί ορισμένες από τις ίδιες συνθήκες στον εγκέφαλο με αυτές που δημιουργούνται από την ντοπαμίνη.
Παρά αυτά τα μειονεκτήματα, πολλοί πάσχοντες από τη νόσο του Πάρκινσον θεωρούν ότι τα οφέλη αξίζουν την ταλαιπωρία και τον κίνδυνο. Η θεραπεία διέγερσης μπορεί να λειτουργήσει σε προχωρημένα στάδια της νόσου του Πάρκινσον, ακόμη και αν η φαρμακευτική αγωγή έχει σταματήσει να είναι αποτελεσματική για τέτοιες προοδευτικές μορφές της νόσου. Αυτό θεωρείται σημαντικό επαγγελματία για τη χειρουργική επέμβαση, επειδή πολλοί χρήστες μπορούν να αποκτήσουν ανοσία στις επιπτώσεις της φαρμακευτικής θεραπείας μετά από χρόνια συνεχούς χρήσης. Επίσης, η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου για τη νόσο του Πάρκινσον προσφέρει μια εναλλακτική λύση για ασθενείς που απλώς βρίσκουν ανεπιθύμητες τις ακραίες δόσεις φαρμάκων και τις σχετικές παρενέργειες, όπως η ναυτία.
Η ικανότητα βελτίωσης των λεπτών και αδρών κινητικών δεξιοτήτων είναι το κύριο όφελος της βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης για τη νόσο του Πάρκινσον. Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με τη χειρουργική επέμβαση συχνά απολαμβάνουν αποκατασταθείσα ισορροπία, επιτρέποντάς τους συνήθως να κινούνται με λιγότερο τρέμουλο και πτώση. Η κίνηση συχνά γίνεται πιο γρήγορη και τα άκρα είναι συχνά πιο εύκαμπτα μετά τη διαδικασία. Η ομιλία μπορεί επίσης να γίνει πιο ακριβής με πιο ευκρινή εκφώνηση.
Πέρα από τις σωματικές βελτιώσεις, οι ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με βαθιά διέγερση μπορούν συχνά να παρατηρήσουν βελτίωση στη νοητική λειτουργία, σύμφωνα με έρευνα. Η μνήμη και οι συλλογιστικές δεξιότητες συχνά βελτιώνονται. Προβληματικές ψυχικές καταστάσεις όπως η κατάθλιψη και το παραλήρημα μπορούν επίσης να βελτιωθούν.
Όλα τα οφέλη της βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης για τη νόσο του Πάρκινσον είναι αποτέλεσμα της χρήσης ηλεκτροδίου και μπαταρίας για την ηλεκτρική ενεργοποίηση και μασάζ στην εσωτερική περιοχή του globus pallidus του εγκεφάλου ή στον υποθαλαμικό πυρήνα. Αυτές οι δύο περιοχές του εγκεφάλου αναφέρονται συχνά με ιατρική συντομογραφία: GPi και STN, αντίστοιχα. Περιστασιακά, διεγείρονται και περιοχές του θαλάμου.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, τα ηλεκτρικά καλώδια πρέπει να καθοδηγούνται στρατηγικά και να συνδέονται με το GPi ή το STN σε ακριβείς γωνίες. Μόλις τοποθετηθεί, ο ηλεκτρικός εξοπλισμός στέλνει ρεύματα και παλμούς στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα συχνά σχεδόν άμεση βελτίωση. Η μία πλευρά του εγκεφάλου μπορεί να διεγερθεί, αλλά συχνά οι ασθενείς και οι γιατροί επιλέγουν να διεγείρουν τόσο την αριστερή όσο και τη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου. Μερικοί γιατροί ισχυρίζονται ότι η διέγερση της περιοχής STN είναι πιο αποτελεσματική, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι η διέγερση τόσο της περιοχής GPi όσο και της περιοχής STN μαζί είναι η καλύτερη επιλογή.