Η Ιβερμεκτίνη είναι ένας ημισυνθετικός αντιελμινθικός ή αντιπαρασιτικός παράγοντας που πωλείται με την επωνυμία Stromectol®. Στενά συνδεδεμένο με άλλα μέλη της κατηγορίας φαρμάκων της αβερμεκτίνης, η ιβερμεκτίνη είναι αποτελεσματική ενάντια σε ένα ευρύ φάσμα παρασίτων. Έχει εγκριθεί για χρήση στη θεραπεία της ογκοκερκίασης, της ασκαρίασης, της ισχυροειδίασης, της δερματικής προνύμφης, της ψώρας και της φιλαρίασης. Η ιβερμεκτίνη έχει εγκριθεί για περιπτώσεις φιλαρίασης και σε παιδιατρικούς πληθυσμούς, αν και θα πρέπει να χρησιμοποιείται χαμηλότερη δόση ιβερμεκτίνης. Εκτός από την ηλικία του ασθενούς, άλλοι συνήθεις παράγοντες που επηρεάζουν τη συνιστώμενη αρχική δόση ιβερμεκτίνης είναι η μειωμένη ηπατική λειτουργία, η μειωμένη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος και ο τύπος της παρασιτικής κατάστασης που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Κατά τη θεραπεία της ογκοκερκίασης, μια εφάπαξ από του στόματος δόση συνήθως απαιτείται μόνο μία φορά το χρόνο, αν και οι ασθενείς με σοβαρές οφθαλμικές λοιμώξεις μπορεί να χρειάζονται θεραπεία κάθε τρεις έως έξι μήνες. Μια δόση ιβερμεκτίνης 3 mg θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς με σωματικό βάρος μεταξύ 33 και 55 lbs (15 και 25 kg). Σε ασθενείς που ζυγίζουν μεταξύ 57.2 και 96.8 λίβρες (26 και 44 κιλά) θα πρέπει να χορηγείται διπλάσια δόση, ενώ σε ασθενείς μεταξύ 99 και 140.8 λίβρες (45 και 64 κιλά) θα πρέπει να λαμβάνεται δόση ιβερμεκτίνης 9 mg. Σε ασθενείς μεταξύ 143 και 184.8 λίβρες (65 και 84 κιλά) θα πρέπει να χορηγείται δόση 12 mg, ενώ σε βαρύτερους ασθενείς θα πρέπει να χορηγείται 0.15 mg ανά 2.2 λίβρες (1 kg) σωματικού βάρους.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ορισμένοι ασθενείς με ογκοκερκίαση – τόσο με ή χωρίς θεραπεία – έχουν αναπτύξει μια δυνητικά θανατηφόρα κατάσταση του εγκεφάλου που χαρακτηρίζεται από κόκκινα μάτια, πόνο στην πλάτη και τον αυχένα, δυσκολία στην αναπνοή, απώλεια ελέγχου του ουροποιητικού και του εντέρου, αιμορραγία στα μάτια, λήθαργο, απώλεια ή συντονισμό , επιληπτικές κρίσεις και κώμα. Μερικοί ασθενείς που έχουν μολυνθεί βαριά με το loa loa – που συνήθως αναφέρεται ως «σκουλήκι των ματιών» – μπορεί επίσης να εμφανίσουν θανατηφόρα εγκεφαλοπάθεια. Δεδομένου ότι η ιβερμεκτίνη από μόνη της δεν είναι αποτελεσματικό μέσο για την εξάλειψη των ενήλικων παρασίτων Onchocerca, μπορεί να είναι απαραίτητη η εκ νέου θεραπεία ή η χειρουργική εκτομή.
Κατά τη θεραπεία της ασκαρίασης, της δερματικής μετανάστευσης προνυμφών, της ψώρας ή της φιλαρίασης, μια εφάπαξ δόση 0.2 mg ανά 2.2 λίβρες (1 kg) σωματικού βάρους θα πρέπει να είναι επαρκής. Κατά τη θεραπεία επίμονων λοιμώξεων από φιλαρίαση, μια ετήσια δόση 0.4 mg ανά 2.2 λίβρες (1 kg) σωματικού βάρους μαζί με μια δόση διαιθυλοκαρβαμαζίνης στα 6 mg ανά 2.2 λίβρες (1 kg) βάρους έχει αποδειχθεί αποτελεσματική. Η θεραπεία των λοιμώξεων από ψώρα μπορεί να απαιτεί τη χορήγηση δύο ή περισσότερων δόσεων ιβερμεκτίνης κάθε μία ή δύο εβδομάδες.
Δεδομένου ότι η χημική ουσία μεταβολίζεται σε μεγάλο βαθμό στο ήπαρ, είναι πιθανό να χρειαστούν χαμηλότερες δόσεις σε ασθενείς με μειωμένη ηπατική λειτουργία. Από το 2011, δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες για τον προσδιορισμό της κατάλληλης δόσης ιβερμεκτίνης σε πληθυσμούς με μειωμένη ηπατική λειτουργία, επομένως αυτό το φάρμακο θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ηπατική νόσο. Ομοίως, η έρευνα για αυτό το φάρμακο δεν έχει συμπεριλάβει μεγάλο μέγεθος γηριατρικού δείγματος. Αν και είναι πιθανό να προτιμώνται χαμηλότερες δόσεις σε ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών, η κατάλληλη δόση ιβερμεκτίνης δεν έχει ακόμη καθοριστεί.