Zmiana języka ma miejsce, gdy ludzie w określonej kulturze lub subkulturze zmieniają podstawowy język, którego używają do komunikacji. Może się to odbywać na dwa podstawowe sposoby: przez zastąpienie języków rdzennych językami regionalnymi lub globalnymi lub przez zastąpienie języka populacji imigrantów dominującym językiem kraju przyjmującego. Kiedy nie ma już rodzimych użytkowników języka, jest on uważany za martwy lub wymarły. Od 2011 r. lingwiści szacują, że co najmniej połowa z 5,000 języków świata jest uważana za zagrożone w wyniku globalizacji.
Najczęstszym sposobem na zmianę języka jest formalna edukacja w języku bardziej dominującym. Na przykład, ponieważ ludy tubylcze w Ameryce Środkowej mają coraz większy dostęp do edukacji, jest bardziej prawdopodobne, że będą biegle posługiwać się językiem hiszpańskim. Przez pewien czas pierwszy język może być używany w domu, ale stopniowo hiszpański może zastąpić rodzimy język w edukacji i biznesie. W ciągu kilku pokoleń pierwszy język może przestać być używany nawet w warunkach prywatnych, co spowoduje zmianę języka.
Wiele czynników może się łączyć, aby zmiana języka była mniej lub bardziej prawdopodobna. Ogólnie rzecz biorąc, im mniej osób posługuje się danym językiem, tym większe są szanse, że jego użytkownicy uznają, że konieczne jest nauczenie się języków regionalnych lub globalnych, aby przetrwać w połączonym społeczeństwie. Z drugiej strony, jeśli grupa ludzi jest szczególnie odizolowana, na przykład na małym skupisku wysp lub głęboko w lesie deszczowym, mogą mieć większą szansę na zachowanie języka, ponieważ mają mniej interakcji z innymi.
Silniejsze więzi kulturowe między użytkownikami języka zmniejszają również prawdopodobieństwo, że nastąpi całkowita zmiana. Na przykład osoby posługujące się językiem tamilskim w Malezji w dużej mierze zachowały swój własny język w wyniku różnic kulturowych i religijnych z sąsiadami mówiącymi po malajsku. Rdzenni użytkownicy języka tamilskiego mogą uczyć się malajskiego lub angielskiego w szkołach, ale generalnie jest mało prawdopodobne, aby zawierali związki małżeńskie lub kulturowo asymilowali się z większą grupą kulturową malajskiego.
W wielu dziedzinach podjęto wysiłki, aby ożywić zagrożone języki po zmianie lub aby razem zapobiec zmianom. Gaelic został ponownie wprowadzony do irlandzkich szkół, co spowodowało niewielkie odrodzenie języka w połowie i pod koniec XX wieku. Na innych obszarach edukacja podstawowa może odbywać się w języku lokalnym lub rdzennym, aby zachęcić użytkowników do utrwalenia znajomości języka ojczystego przed nauczeniem się języka dominującego na danym obszarze.
Zmiany językowe mogą również występować w populacjach imigrantów w podobny sposób, jak w populacjach tubylczych. Dzieci imigrantów uczą się w drugim języku, a pierwszy język może stopniowo wypaść z łask, w miarę jak imigranci przystosowują się do otaczającej kultury. Jednak im więcej jest imigrantów z danego obszaru, tym mniej prawdopodobne jest, że tak się stanie. Na przykład w Stanach Zjednoczonych wiele kolejnych pokoleń może nadal mówić po hiszpańsku, ponieważ obecność dużej społeczności hiszpańskojęzycznej ułatwia utrzymanie języka.