Η ενδοφλέβια λιδοκαΐνη είναι γενικά καλά ανεκτή από τους περισσότερους ασθενείς, αλλά περιστασιακές ανεπιθύμητες ενέργειες εμφανίζονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το καρδιαγγειακό σύστημα και τη γαστρεντερική οδό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι αντιδράσεις είναι δοσοεξαρτώμενες, πράγμα που σημαίνει ότι οι μειωμένες δόσεις ή η διακοπή του φαρμάκου θα ανακουφίσει τις παρενέργειες. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι συνήθως πιο διαδεδομένες στους ηλικιωμένους ή σε εκείνους με ορισμένες υποκείμενες παθήσεις υγείας.
Μία από τις πιο συχνές παρενέργειες της ενδοφλέβιας λιδοκαΐνης είναι η τοξικότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια είναι πιο συχνή σε ηλικιωμένους ασθενείς, σε αυτούς με καρδιακή ανεπάρκεια ή σε αυτούς με σοβαρή βλάβη της ηπατικής λειτουργίας που αναστέλλει το μεταβολισμό ορισμένων φαρμάκων. Το πιο συχνά αναφερόμενο σύμπτωμα της τοξικότητας του νευρικού συστήματος είναι ο τρόμος. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν ζάλη, αϋπνία, μπερδεμένη ομιλία, αταξία, κατάθλιψη, διέγερση, αλλαγή στην προσωπικότητα, παραισθήσεις και εξασθένηση της μνήμης. Όταν συμβεί αυτό, η δόση συνήθως μειώνεται ή διακόπτεται η χρήση λιδοκαΐνης αντί για άλλο φάρμακο.
Η καρδιαγγειακή τοξικότητα είναι μια άλλη πιθανή παρενέργεια της λιδοκαΐνης. Τα συμπτώματα αυτής της πάθησης μπορεί να περιλαμβάνουν σοκ, υπόταση ή ασυστολία. Αυτή η επιπλοκή είναι γενικά σπάνια και είναι ως επί το πλείστον καλά ανεκτή, ακόμη και σε άτομα με υποκείμενη καρδιακή νόσο, αν και η καρδιαγγειακή τοξικότητα είναι πιο συχνή σε άτομα με καρδιακή πάθηση. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αυτή η παρενέργεια είναι αποτέλεσμα υπερδοσολογίας.
Οι γαστρεντερικές παρενέργειες της ενδοφλέβιας λιδοκαΐνης είναι συνήθως καλά ανεκτές και μπορεί να διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία και έμετο. Άλλες πιο σπάνιες παρενέργειες της λιδοκαΐνης μπορεί να περιλαμβάνουν προσωρινή ψύχωση, αλλεργικές αντιδράσεις όπως δερματικά εξανθήματα, ζάλη ή μυρμήγκιασμα της γλώσσας και αναπνευστική δυσχέρεια. Αυτές οι επιδράσεις είναι γενικά πολύ σπάνιες και εμφανίζονται μόνο σε πολύ μικρό αριθμό ασθενών που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στη λιδοκαΐνη.
Λιγότερο σοβαρές και προσωρινές παρενέργειες της ενδοφλέβιας λιδοκαΐνης μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο ή ερυθρότητα στο σημείο της ένεσης, μούδιασμα, δύσπνοια και οίδημα. Αυτά είναι γενικά ήπια και μπορεί να προκληθούν από αλλεργική αντίδραση. Συνήθως δεν οδηγούν σε διακοπή του φαρμάκου, αλλά θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για να αποφευχθεί μια πιο σοβαρή αντίδραση. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν επιληπτικές κρίσεις όταν λαμβάνουν λιδοκαΐνη. Ένα άλλο φάρμακο μπορεί να χορηγηθεί ως υποκατάσταση της λιδοκαΐνης σε ασθενείς που διαπιστώθηκε ότι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις παρενέργειες.
Οποιαδήποτε ασυνήθιστα συμπτώματα θα πρέπει να αναφέρονται αμέσως σε γιατρό. Αυτά δεν περιορίζονται στα συμπτώματα που αναφέρονται παραπάνω, αν και αυτά είναι τα πιο συχνά αναφερόμενα. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι σε θέση να ανέχονται και να χρησιμοποιούν ενδοφλέβια λιδοκαΐνη χωρίς περιστατικά, και ακόμη και εκείνοι με αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να συνεχίσουν να παίρνουν το φάρμακο όταν τα οφέλη υπερτερούν της όποιας ενόχλησης.