Υπάρχουν αρκετές τύποι μοντέρνων μορφών τέχνης που έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας της τέχνης. Αυτές οι διαφορετικές περίοδοι της σύγχρονης τέχνης ξεκίνησαν στα μέσα του 19ος αιώνας και προχώρησε στην 1970s. Πολλοί από τους σύγχρονους καλλιτέχνες που παρήγαγαν έργα σε αυτό το χρονικό διάστημα βοήθησαν στον καθορισμό ενός ή περισσότερων καλλιτεχνικών στυλ που έγιναν μέρος του μεγαλύτερου κινήματος. Οι διαφορετικοί τύποι σύγχρονων καλλιτεχνών περιλαμβάνουν ιμπρεσιονιστές, κυβιστές, pointillists, Dadaists και σουρεαλιστές. Οι περισσότεροι από τους τύποι μοντέρνας τέχνης επικεντρώθηκαν στην επέκταση του είδους με πρόκληση προηγουμένως είχε απόψεις για το τι είναι η εικαστική τέχνη.
Ο ιμπρεσιονισμός ήταν μια από τις πρώτες μεθόδους ζωγραφικής που βοήθησε να εισαχθεί στη σύγχρονη τέχνη. Οι σύγχρονοι καλλιτέχνες που εξασκούσαν τον ιμπρεσιονισμό παρέκκλιναν από τον παραδοσιακό, ρεαλιστικές τεχνικές ζωγραφικής και αντίθετα επικεντρώθηκε στην αναδημιουργία της αίσθησης μιας σκηνής ή θέματος. Αντικατέστησαν περιοχές χρώματος για αυστηρές μορφές και βασίστηκαν περισσότερο στην αντίληψη και την αίσθηση ενός πίνακα παρά σε ρεαλιστικές λεπτομέρειες.
Σε αντίθεση με τις μερικές φορές αιθέρια φώτα, σκούροι και χρώματα ιμπρεσιονισμού, ο κυβισμός κινήθηκε προς την εύρεση ισχυρών μορφών. Αν και το όνομα υποδηλώνει τετράγωνα ή κύβους, οι σύγχρονοι καλλιτέχνες που ασκούσαν κυβισμό ασχολήθηκαν περισσότερο με την αποδόμηση μιας σκηνής ή θέματος οποιουδήποτε τύπου πρωτόγονα γεωμετρικά σχήματα, όχι μόνο τετράγωνα. Αυτές οι τελευταίες σκηνές διερεύνησαν τη σύνθεση καθώς σχετίζονταν με τις γραμμές και ο χωρικές σχέσεις των μορφών που δημιουργούνται.
Η μέθοδος του ο σημειαλισμός αναπτύχθηκε στα τέλη 19ος αιώνας καθώς εμφανίστηκαν νέοι τύποι χρωμάτων και χρωστικών. Ο Pointillism είναι μια μέθοδος κατά την οποία ένας καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μικρές κουκκίδες ή νότες χρώματος για να σχηματίζουν μια μεγαλύτερη εικόνα. Όταν το δείτε από κοντά, οι τελείες φαίνονται καθαρά. Εάν ένας θεατής απομακρυνθεί από τον πίνακα, ωστόσο, οι τελείες συγχωνεύονται για να αποκαλύψουν την πλήρη εικόνα. Οι επιδράσεις φωτός και σκιάς που μπορούν να επιτευχθούν μέσω του pointillism είναι μοναδικές αλλά μπορεί να είναι πολύ χρονοβόρο για τη δημιουργία.
Ο ντανταϊσμός ήταν μια μοναδική μορφή τέχνης που προέκυψε ως αντίδραση στα γεγονότα του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Το κίνημα Dada σκόπευε να δημιουργήσει κομμάτια που ήταν το άμεσο αντίθετο των προηγουμένως αποδεκτών μορφών εικαστικής τέχνης. Οι Ντανταϊστές δημιούργησαν έργα που ήταν συχνά παράλογα ή φαινομενικά τυχαία. Η απόλυτη εστίαση του Ο ντανταϊσμός επρόκειτο να δώσει κριτικό σχόλιο για τα πολιτιστικά ιδρύματα που οι καλλιτέχνες θεωρούσαν ότι ήταν επιζήμια.
Αναδύεται από Ντανταϊσμός, sο ουρεαλισμός μετέφερε την τέχνη σε μια σφαίρα αποφασισμένου μη πραγματικού. Σε αντίθεση με τους καλλιτέχνες που έκαναν πορτραίτο ή πίνακες τοπίου, οι σουρεαλιστές ζωγράφισαν εικόνες που υπήρχαν μόνο στη φαντασία. Τα θέματα στην σουρεαλιστική τέχνη διαφέρουν πολύ, αλλά το ίδιο το είδος αναγνωρίζεται γενικά από διαφορετικές ή φαινομενικά μη ρεαλιστικές αναπαραστάσεις αντικειμένων και τόπων. Πολλοί σουρεαλιστές θεώρησαν ότι τα έργα τους ήταν εκφραστικά μιας φιλοσοφίας, θεωρία ή ιδεολογία και δεν επικεντρώθηκε πάντα αυστηρά στην αισθητική του ίδιου του πίνακα.
Οι αφηρημένοι καλλιτέχνες κατάργησαν όλα τα όρια από τη μορφή της οπτικής τους έκφρασης. Σε αντίθεση με τον υπερρεαλισμό, που εξακολουθούσε συχνά να έχει κάποιο αναγνωρίσιμο αντικείμενο στον πίνακα, η αφηρημένη τέχνη επικεντρώθηκε περισσότερο στην έκφραση ενός ακατανόητου συναισθήματος ή σκέψης. Αν και η αφηρημένη τέχνη μπορεί να οριστεί πολύ ευρέως, πολλά κομμάτια προσπαθούν να διερευνήσουν μια πτυχή όπως κίνηση ή σύνθεση με μη συμβατικές μεθόδους ζωγραφικής, σχήματα ή μέσα που αποσυνδέθηκαν από ο απόδοση πραγματικών αντικειμένων.
Στη μέση του 20ος αιώνας, ένας πολλαπλασιασμός γραφικών και εικόνων άρχισε να κατακλύζει τα μέσα σπίτια μέσω της διαφήμισης, περιοδικά και σχεδιασμός συσκευασίας προϊόντων. Μερικοί σύγχρονοι καλλιτέχνες διαπίστωσαν ότι αυτό αποτελούσε μέσο για τον εαυτό του και άρχισαν να δημιουργούν τέχνη από πολιτιστικές αναφορές που δεν ήταν, γενικά, που προορίζεται να είναι τέχνη καταρχήν. Αυτή η μορφή τέχνης έγινε γνωστή ως λαϊκή τέχνη, ή ποπ αρτ. Οι καλλιτέχνες της ποπ χρησιμοποίησαν τυποποιημένα προϊόντα και εικόνες από τη λαϊκή κουλτούρα για να δημιουργήσουν έργα τέχνης που θόλωσαν τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της καλής τέχνης και της λειτουργικής, εμπορικός σχεδιασμός.