Ο κίνδυνος χαρτοφυλακίου αναφέρεται στον συνδυασμένο κίνδυνο που συνδέεται με όλους τους τίτλους του επενδυτικού χαρτοφυλακίου ενός ατόμου. Αυτός ο κίνδυνος είναι γενικά αναπόφευκτος, επειδή υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος σε οποιοδήποτε είδος επένδυσης, ακόμη και αν είναι εξαιρετικά μικρό. Οι επενδυτές συχνά προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο χαρτοφυλακίου μέσω διαφοροποίησης, η οποία περιλαμβάνει την αγορά πολλών τίτλων με διαφορετικά χαρακτηριστικά όσον αφορά τον πιθανό κίνδυνο και την ανταμοιβή. Υπάρχουν ορισμένοι κίνδυνοι που δεν μπορούν να επιλυθούν μέσω της διαφοροποίησης και αυτοί οι κίνδυνοι, γνωστοί ως κίνδυνοι αγοράς, μπορούν να μειωθούν μόνο με αντιστάθμιση αντιστάθμισης επενδύσεων.
Πολλοί άνθρωποι που στην πραγματικότητα δεν έχουν αρχίσει να επενδύουν τα κεφάλαιά τους προβλέπουν μόνο τα θετικά και τα πιθανά κέρδη που προκύπτουν από την τοποθέτηση των χρημάτων τους σε μια συγκεκριμένη ασφάλεια. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, οι επενδύσεις οποιουδήποτε είδους ενέχουν τον κίνδυνο το διακυβευόμενο κεφάλαιο είτε να μειωθεί είτε να χαθεί εντελώς. Όταν όλες οι επενδύσεις σε ένα χαρτοφυλάκιο αθροίζονται μαζί, ο συνδυασμένος κίνδυνος τους είναι γνωστός ως κίνδυνος χαρτοφυλακίου.
Οι επενδυτές χρησιμοποιούν πολλά διαφορετικά μέσα για να προσπαθήσουν να μειώσουν τον κίνδυνο χαρτοφυλακίου που πρέπει να υποστούν. Η διαφοροποίηση ενός χαρτοφυλακίου είναι ένας τέτοιος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό, καθώς συνεπάγεται τη δημιουργία ενός χαρτοφυλακίου γεμάτου ανόμοιους τίτλους και διαφορετικούς τύπους επενδύσεων. Με αυτόν τον τρόπο, ο κίνδυνος ότι ένας ή ακόμη και λίγοι τίτλοι θα έχουν χαμηλότερη απόδοση μετριάζεται από το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά άλλα στο χαρτοφυλάκιο για την εξισορρόπησή τους. Επιπλέον, η επιλογή διαφορετικών τύπων τίτλων, όπως ορισμένες μετοχές και ορισμένα ομόλογα, μπορεί να προστατεύσει τον επενδυτή από έναν τύπο χρεογράφων που περνά από ύφεση.
Ορισμένοι κίνδυνοι είναι ανθεκτικοί στις τακτικές διαφοροποίησης και αντιπροσωπεύουν μια διαφορετική πρόκληση για έναν επενδυτή που διαχειρίζεται τον κίνδυνο χαρτοφυλακίου. Αυτοί οι κίνδυνοι είναι γνωστοί ως κίνδυνοι αγοράς ή συστηματικοί κίνδυνοι και μπορούν να σαρώσουν μια ολόκληρη αγορά ή τμήμα της αγοράς. Για παράδειγμα, μια οικονομία σε ύφεση πιθανότατα θα προκαλέσει πληγές σε ένα ευρύ φάσμα τίτλων, βλάπτοντας έτσι ακόμη και ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο. Οι επενδυτές πρέπει να προσπαθήσουν να κάνουν τις επενδύσεις γνωστές ως αντισταθμίσεις, οι οποίες ουσιαστικά στοιχηματίζουν στην απόδοση των περιουσιακών στοιχείων που ήδη κατέχουν, σε περιόδους σαν κι αυτούς.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ένας έμπειρος επενδυτής είναι πρόθυμος να δεχτεί ένα ορισμένο ποσό κινδύνου χαρτοφυλακίου ως αντιστάθμισμα για την πιθανότητα υψηλών επενδυτικών ανταμοιβών. Εξάλλου, οι τίτλοι που έχουν το χαμηλότερο βαθμό κινδύνου, όπως τα ομόλογα που εκδίδονται από το κράτος, παρέχουν επίσης πολύ μικρή απόδοση της επένδυσης. Οι επενδυτές που αναζητούν ανάπτυξη πρέπει να είναι σε θέση να αναλάβουν ένα μικρό ρίσκο για να λάβουν το είδος των αποδόσεων που αναζητούν για το χαρτοφυλάκιό τους.