Ένας αναγεννησιακός άνδρας ή πολυμαθής είναι ένα άτομο που είναι ειδικευμένο σε πολλούς τομείς ή πολλούς κλάδους και έχει μια ευρεία βάση γνώσεων. Ο όρος άνθρωπος της Αναγέννησης βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στους διάφορους καλλιτέχνες και μελετητές της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης, (ξεκινώντας περίπου το 1450 μ.Χ.), οι οποίοι ακολούθησαν πολλαπλούς τομείς σπουδών. Ίσως ο πεμπτουσίας άνθρωπος της Αναγέννησης αυτής της περιόδου ήταν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο οποίος ήταν μάστερ της τέχνης, μηχανικός, ειδικός στην ανατομία (για την εποχή), και ακολούθησε επίσης πολλούς άλλους κλάδους με μεγάλη επιτυχία και επιδεξιότητα.
Ο όρος πολυμαθής προϋπάρχει του αναγεννησιακού ανθρώπου και προέρχεται από το ελληνικό πολυμαθές. Για σκεπτόμενους ανθρώπους όπως ο Πλάτωνας και μετά ο Αριστοτέλης, η ιδέα του «έχω μάθει πολλά», η κυριολεκτική μετάφραση της ελληνικής λέξης, ήταν εξαιρετικά σημαντική. Ο Αριστοτέλης, στα ποικίλα κείμενά του, υποστήριξε σθεναρά ότι οι άνθρωποι που θα επέλεγαν να σπουδάσουν ρητορική πρέπει να γνωρίζουν καλά διάφορα πεδία, καθώς αυτό τους έδωσε την ευκαιρία να σχολιάσουν μια ποικιλία καταστάσεων και να αναπτύξουν «κοινούς τόπους», σύντομες προετοιμασμένες παρατηρήσεις που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε αυτοσχέδιο λόγο.
Ένας άλλος πολυμαθής που ακολούθησε τον Αριστοτέλη ήταν ο Αρχιμήδης που σπούδασε και κατέκτησε πολλά μαθήματα, από τα μαθηματικά, τη φυσική, τη φιλοσοφία και τη μηχανική. Το να είσαι πολυμαθής ήταν κάτι που έπρεπε να επιδιώξεις, και περιστασιακά παραμένει. Αν και έχουμε πολλούς ανθρώπους που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ιδιοφυΐες σε έναν συγκεκριμένο τομέα, ο αναγεννησιακός άνθρωπος ή πολυμαθής δείχνει ικανότητα σε πολλούς τομείς. Ένας βιρτουόζος βιολονίστας όπως ο Itzhak Perlman μπορεί να θεωρείται ιδιοφυΐα, αλλά δεν είναι απαραίτητα πολυμαθής. Αν ακολουθούσε επίσης τη φιλοσοφία και τη μηχανική, τότε θα είχε περισσότερες πιθανότητες να χαρακτηριστεί ως άνθρωπος της Αναγέννησης.
Στην πραγματική περίοδο της Αναγέννησης, οι άνδρες που είχαν εκπαιδευτεί φιλοδοξούσαν να γίνουν άνδρες της Αναγέννησης. Αναμενόταν να γνωρίζουν πολλές γλώσσες, να κατανοούν τη φιλοσοφία και τις επιστημονικές διδασκαλίες, να εκτιμούν τη λογοτεχνία και την τέχνη και επιπλέον, να είναι ικανοί αθλητές. Αυτή η έμφαση εμπνεύστηκε από προηγούμενες περιόδους, και για πρώτη φορά, οι μελετητές είχαν πρόσβαση σε πολλούς από τους Έλληνες φιλοσόφους και συγγραφείς των οποίων το έργο είχε χαθεί για αιώνες. Επιπλέον, το να γίνει κάποιος άνθρωπος της Αναγέννησης ήταν σαφώς μια προέκταση των προηγούμενων ιπποτών και αυλικών που μορφώθηκαν κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.
Υπήρχαν λίγες γυναίκες της Αναγέννησης, αφού συνήθως οι γυναίκες δεν ήταν μορφωμένες. Σήμερα, οι γυναίκες μπορεί να προτιμούν τον όρο πολυμαθία όταν είναι ειδικές σε διάφορους τομείς. Για τους άντρες, η προκατάληψη μπορεί να εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι ένας άντρας πρέπει να είναι τόσο διανοητικά όσο και σωματικά ικανός. Ένα άτομο που δεν έχει ανδρεία στον αθλητισμό μπορεί να χάσει την ταμπέλα του αναγεννησιακού άνδρα και μπορεί αντ’ αυτού να αποκαλείται πολυμαθής.
Θα εξακολουθείτε να βλέπετε την ιδέα του ανθρώπου της Αναγέννησης σε μια παραδοσιακή κολεγιακή εκπαίδευση. Όλοι οι μαθητές, στις περισσότερες περιπτώσεις, ανεξαρτήτως ειδικότητας, υποχρεούνται να παρακολουθήσουν μαθήματα φιλελεύθερων τεχνών, όπου μαθαίνουν για θέματα που δεν σχετίζονται με την ειδικότητά τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι περισσότεροι μαθητές γίνονται πολυμαθείς. Γενικά πρέπει να θεωρείσαι ότι έχεις γνώση σε πολλούς διαφορετικούς τομείς για να είσαι ένας. Οι αληθινοί πολυμαθείς, και σίγουρα θα βρείτε μερικούς σε οποιοδήποτε κολέγιο, είναι συχνά φοιτητές που ασχολούνται με πολλά μαθήματα και δευτερεύοντα σε άλλα. Ωστόσο, αυτή η έννοια της γενικής εκπαίδευσης εκφράζει ιδέες που χρονολογούνται από τον Αριστοτέλη και ενισχύθηκαν στην Αναγέννηση, ότι η ευρεία εκπαίδευση βοηθά στη διαμόρφωση ενός πιο πλήρως ανεπτυγμένου μυαλού.