MRSA i VRE (gronkowiec złocisty oporny na metycylinę i enterokoki/enterokoki oporne na wankomycynę) to dwa typy bakterii, które żyją w różnych częściach ciała i są odporne na niektóre antybiotyki. Ta oporność sprawia, że infekcja jednym z drobnoustrojów jest trudna do leczenia i stanowi szczególne zagrożenie dla osób chorych. Infekcje najczęściej rozprzestrzeniają się w szpitalach, chociaż istnieją również pozaszpitalne formy MRSA. Główne różnice między tymi dwiema bakteriami polegają na tym, że są to odrębne bakterie i są odporne na różne rodzaje antybiotyków.
Staphylococcus i enterococcus nie zawsze są MRSA lub VRE. Te typy bakterii są wyspecjalizowane i wykształciły oporność odpowiednio na metycylinę lub wankomycynę. Regularne formy gronkowców i enterokoków mogą być nadal skutecznie leczone tymi antybiotykami, chociaż inne antybiotyki mogą być preferowane, aby uniknąć zachęcania drobnoustrojów gronkowców lub enterokoków do rozwoju tej oporności. Warto zauważyć, że wszyscy ludzie mają tendencję do noszenia pewnej ilości gronkowców lub enterokoków, a czasami nosicielami są MRSA i VRE. Nie oznacza to, że dana osoba jest zarażona lub kiedykolwiek zostanie zarażona, ale tylko, że jest skolonizowana lub utrzymuje kolonię bakterii tych wyspecjalizowanych zarazków.
Kiedy ludzie mają MRSA, bez względu na to, czy są tylko skolonizowani, czy zakażeni, bakterie żyją głównie w nosie, a czasem na skórze. VRE najczęściej zamieszkuje jelita lub żeńskie narządy płciowe. Jeśli któraś z bakterii dostanie się na dłonie lub skórę, może przechodzić z rąk do rąk, w inny kontakt ze skórą, a stamtąd może dostać się do dróg oddechowych, innych otworów ciała lub otwartych ran.
Infekcje VRE przechodzą ze skóry na skórę z nieco mniejszą gotowością niż MRSA; częstsze zakażenie wynika z kontaktu płynu ze skórą. To sprawia, że MRSA jest potencjalnie bardziej niebezpieczne i łatwiejsze do przenoszenia. Szczególnie w warunkach szpitalnych, gdzie ludzie są chorzy i bardziej podatni na infekcje, MRSA stwarza większe ryzyko. Z drugiej strony, w szpitalach i placówkach służby zdrowia coraz częściej zgłaszane są zakażenia VRE.
Dobrą wiadomością jest to, że istnieją antybiotyki, które mogą zabić MRSA i VRE, ale infekcje należy wcześnie zidentyfikować i wybrać odpowiednie leki, aby uzyskać jak najlepszy wynik. Dodatkowo obie te bakterie można zabić za pomocą prostych protokołów czyszczenia. Samo mycie rąk może znacznie ograniczyć rozprzestrzenianie się obu chorób, a utrzymanie szpitala lub innych placówek medycznych i sprzętu w czystości ma kluczowe znaczenie. Nieprzestrzeganie tych protokołów może spowodować rozprzestrzenianie się drobnoustrojów, co stanowi wyjątkowe ryzyko dla osób podatnych na zagrożenia medyczne.
Obawy dotyczące MRSA i VRE dotyczą zarówno MRSA, jak i VRE, że mogą rozwinąć się oporność na inne antybiotyki. Jeśli te superzarazki będą nadal walczyć z nowymi antybiotykami, które są stosowane do ich leczenia, możliwe, że ostatecznie staną się nieuleczalne. Ta wiedza doprowadziła do zmian w sposobie stosowania antybiotyków, a większość lekarzy jest teraz bardziej niechętna ich stosowaniu, chyba że są pewni, że leczą infekcję bakteryjną. Rzadsze stosowanie może skutkować mniejszymi szansami dla bakterii, takich jak MRSA i VRE, na wytworzenie nowej lub dodatkowej oporności na antybiotyki.