Preleukemia, określana również jako zespół mielodysplastyczny, to stan chorobowy obejmujący szpik kostny. Kiedy dana osoba ma stan przedbiałaczkowy, jego szpik kostny nie wytwarza odpowiedniej liczby zdrowych, normalnych komórek krwi. W takim przypadku stan ten może ostatecznie rozwinąć się w ostrą białaczkę, czyli raka szpiku kostnego. Niestety naukowcy muszą jeszcze opracować lekarstwo na tę chorobę; lekarze zwykle koncentrują się na stosowaniu terapii, które minimalizują objawy i pomagają zapobiegać powikłaniom. W niektórych przypadkach lekarze mogą nawet zalecić przeszczep szpiku kostnego jako sposób na wydłużenie życia pacjentów.
Kiedy dana osoba ma stan przedbiałaczkowy, na początku może nie zauważyć żadnych objawów. W większości przypadków nie występują żadne objawy, gdy stan jest w najwcześniejszych stadiach. W końcu mogą rozwinąć się rozpoznawalne objawy, w tym zmęczenie, duszność i bladość. Osoba z tym schorzeniem może również łatwo ulegać siniakom i mieć więcej infekcji niż przeciętna osoba. U niektórych osób pod skórą pojawiają się również małe czerwone plamki, które są spowodowane krwawieniem i określane są jako wybroczyny.
Preleukemia zwykle rozwija się, gdy dzieje się coś, co zmienia normalną produkcję krwinek. Kiedy dana osoba ma ten stan, jego komórki krwi nie rozwijają się normalnie i umierają, gdy są jeszcze w szpiku kostnym lub po dostaniu się do krwi. W miarę upływu czasu wadliwe komórki odbudowują się i zaczynają przewyższać liczebnie zdrowe komórki pacjenta. Skutkiem tego zakłócenia są często częste infekcje i nieprawidłowe krwawienia. Osoba z tym stanem może również rozwinąć anemię.
Czasami lekarze diagnozują preleukemię, ale nie są pewni, co ją spowodowało. W innych przypadkach lekarze mogą wskazać takie przyczyny, jak chemioterapia i promieniowanie, a także narażenie na niektóre chemikalia. Co ciekawe, preleukemia, która nie ma znanej przyczyny, może być łatwiejsza do leczenia niż formy choroby, które rozwijają się z powodu czynników, które lekarze mogą wskazać.
Ponieważ nie ma lekarstwa na wzwód, leczenie często koncentruje się na wspieraniu zdrowia pacjenta i radzeniu sobie z jego objawami. Leczenie może również obejmować wysiłki mające na celu zapobieżenie rozwinięciu się ostrej białaczki. Transfuzje krwi są czasami stosowane w celu zastąpienia niezdrowych komórek krwi, a różne leki mogą być przepisywane w celu zwiększenia liczby zdrowych komórek krwi. W niektórych przypadkach pacjenci poddawani są przeszczepom szpiku kostnego, które polegają na stosowaniu leków niszczących niezdrowe komórki krwi, a następnie zastępowaniu wadliwego szpiku kostnego zdrowym przeszczepem.