Τα ενδοφλέβια (IV) αντιβιοτικά είναι φάρμακα που χορηγούνται απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος χρησιμοποιώντας μια βελόνα και μια σωλήνωση που συνδέονται με μια σακούλα ή δοχείο. Τις περισσότερες φορές, το φάρμακο χορηγείται αργά μέσω μιας διαδικασίας ενστάλαξης, η οποία βοηθά στην αποφυγή εισαγωγής αέρα στο αίμα. Τα αντιβιοτικά IV χρησιμοποιούνται γενικά για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων. Με την απευθείας χορήγηση των φαρμάκων στην κυκλοφορία του αίματος, μεταφέρονται στο σημείο της μόλυνσης πιο γρήγορα και αποτελεσματικά, προκειμένου να προωθηθεί ο ταχύτερος χρόνος επούλωσης.
Τα IV αντιβιοτικά συνήθως προορίζονται για σοβαρές λοιμώξεις που απαιτούν ταχύτερη θεραπεία. Οι μικρότερες βακτηριακές αναπτύξεις αντιμετωπίζονται με τη χρήση αντιβιοτικών από το στόμα, τα οποία έχουν λιγότερες παρενέργειες και πιθανότητες για επιπλοκές. Μπορούν επίσης να χορηγηθούν σε πολύ υψηλότερες δόσεις, ανάλογα με τη σοβαρότητα και τον τύπο της λοίμωξης που αντιμετωπίζεται. Μερικές φορές τα ενδοφλέβια αντιβιοτικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε μια λιγότερο σοβαρή λοίμωξη εάν τα από του στόματος φάρμακα δεν μπορούν να φτάσουν στην κατάλληλη θέση. Για παράδειγμα, οι έγκυες γυναίκες λαμβάνουν ενδοφλέβια φαρμακευτική αγωγή για βακτήρια στρεπτόκοκκου της ομάδας Β, επειδή οι από του στόματος εκδοχές δεν σκοτώνουν αποτελεσματικά τα βακτήρια στον κόλπο για να προσφέρουν προστασία στο μωρό.
Όπως συμβαίνει με όλες τις παραλλαγές, τα αντιβιοτικά IV χρησιμοποιούνται μόνο για να σκοτώσουν βακτηριακές αναπτύξεις. Δεν είναι αποτελεσματικά στην καταπολέμηση ιών ή άλλων ασθενειών. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο, ζάλη και άλλες πεπτικές διαταραχές. Αυτές μπορεί να είναι ήπιες ή σοβαρές, ανάλογα με τη δόση που χρησιμοποιείται και τις ατομικές ανοχές του ασθενούς.
Η χρήση IV αντιβιοτικών είναι γενικά περιορισμένη και χρησιμοποιούνται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Ενέχουν μικρούς κινδύνους, όπως η ανάπτυξη ανθεκτικών στα φάρμακα βακτηρίων. Μερικές φορές μπορεί να εμφανιστεί ερεθισμός ή πόνος στο σημείο της ένεσης.
Η υπερανάπτυξη ζυμομυκήτων και ο επακόλουθος ερεθισμός είναι συνήθης με τη χρήση αντιβιοτικών IV. Αυτό απαιτεί διαφορετικό τύπο φαρμάκου για θεραπεία. Η συχνή χρήση αντιβιοτικών μπορεί να προκαλέσει επαναλαμβανόμενες μολύνσεις ζύμης και μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα ορισμένων άλλων φαρμάκων, όπως τα αντισυλληπτικά χάπια.
Στους ασθενείς που λαμβάνουν αντιβιοτικά IV θα πρέπει να δοθεί μια εξήγηση για την ασθένεια που αντιμετωπίζεται καθώς και για τις παρενέργειες και τους κινδύνους που σχετίζονται με την ενδοφλέβια φαρμακευτική αγωγή. Όταν η αιτία είναι ασθένειες που δεν είναι απειλητικές για τη ζωή, τα οφέλη από τη χρήση μεθόδων θεραπείας IV έναντι της από του στόματος φαρμακευτικής αγωγής θα πρέπει να σταθμίζονται και να εξηγούνται λεπτομερώς στον ασθενή. Εάν οι προφορικές μέθοδοι είναι μια επιλογή, θα πρέπει να του δοθούν οι κατάλληλες πληροφορίες προκειμένου να λάβει μια τεκμηριωμένη απόφαση.