Tkanka podskórna, czasami nazywana również tkanką podskórną, jest najbardziej wewnętrzną warstwą ludzkiej skóry. Skóra jest bardziej złożonym narządem, niż większość ludzi zdaje sobie sprawę, i składa się z kilku ważnych części; wszystkie współpracują ze sobą, ale każdy z nich ma też odrębną tożsamość. Główną rolą tkanki podskórnej jest magazynowanie tłuszczu. Tłuszcz ten może pełnić funkcję zapasu energii, a także zapewnia warstwę izolacyjną i ochronną. Wraz z innymi warstwami zapewnia również siłę, elastyczność i pomaga zakotwiczyć skórę w mięśniach i kościach. W zależności od tego, jak grube są rezerwy tłuszczu danej osoby, ta warstwa jest czasami bardzo zauważalna, chociaż wydaje się być bardziej widoczna w niektórych częściach ciała i obszarach anatomicznych niż w innych. Wiele zależy od indywidualnej sylwetki, a także od diety i ćwiczeń. Termin „skóra podskórna” ma pokrewne, ale inne znaczenie w botanice, naukach o roślinach; w tych warunkach opisuje warstwę komórek, która pokrywa i chroni zewnętrzny element rośliny, w tym między innymi nasiona, korzenie, liście i łodygi.
Ogólne zrozumienie warstw skóry
Skóra ludzka zazwyczaj składa się z trzech odrębnych warstw. Wszystkie składają się z różnych komórek i każda ma określony cel, chociaż wszystkie współpracują ze sobą, aby pomóc skórze funkcjonować tak, jak powinna. Naskórek jest najbardziej zewnętrzną warstwą i jest tym, co ludzie widzą i czują. Wspomaga wzrost włosów i stanowi pierwszą linię obrony przed czynnikami zewnętrznymi. Następnie pojawia się skóra właściwa, która jest zazwyczaj najgrubszą warstwą; robi takie rzeczy, jak wytwarzanie potu i naturalnego natłuszczenia skóry, a także pomaga w łagodzeniu wrażeń nerwowych.
Poziom podskórny jest najgłębszy. Jego podstawową funkcją jest magazynowanie tłuszczu i działa jako rodzaj rezerwy, utrzymując tkankę tłuszczową łatwo dostępną do konwersji energii w przypadku głodu lub innego poważnego niedoboru energii. W scenariuszach głodu ciało zwykle zależy od zapasów tłuszczu, aby zapewnić energię awaryjną, aby utrzymać działanie wszystkich systemów. Tłuszcz zapewnia również izolację, która może pomóc ludziom zachować ciepło, a także może pomóc w regulacji temperatury ciała. Kiedy te komórki tłuszczowe są równomiernie rozłożone na skórze osoby, mogą zapewnić dość równomierne rozmieszczenie.
Bycie najbardziej wewnętrzną warstwą oznacza również, że ta część skóry odgrywa ważną rolę, jeśli chodzi o zakotwiczenie narządu jako całości do kości i tkanek znajdujących się poniżej. Naskórek, skóra właściwa i warstwa podskórna są połączone ze sobą siecią włókien i połączonych komórek, a następnie są przymocowane do bardziej wewnętrznych aspektów ciała poprzez ten najbardziej wewnętrzny poziom podskórny.
Dostrzeganie tkanek podskórnych
Istnieją pewne miejsca anatomicznie, w których tkanka podskórna jest bardziej widoczna. Chociaż tkanka podskórna jest rozmieszczona na całym ciele, u mężczyzn zwykle gromadzi się w ramionach i brzuchu. U kobiet tkanka gromadzi się wokół pośladków, bioder i ud. Zawiera głównie korzenie mieszków włosowych, naczynia krwionośne i nerwy, a także tkankę tłuszczową, która jest tkanką powszechnie kojarzoną z otyłością lub nadwagą.
Jednak nie wszystkie części ciała mają tego rodzaju tkankę tłuszczową. Obszary bez niego obejmują powieki, narządy płciowe i sutki. Mają one na ogół skórę, ale jest znacznie cieńsza i zwykle nie łączy się z kośćmi ani gęstszymi mięśniami.
Proces starzenia
Warstwa podskórna jest na ogół gęsta i jędrna, dzięki czemu może pomóc skórze jako całości pozostać napiętą i elastyczną. Jednak wszystko to zaczyna się zmieniać wraz ze starzeniem się organizmu. Zapasy tłuszczu mają tendencję do zmniejszania się z czasem, co może prowadzić do zmarszczek, worków i fałd, które wpływają na najbardziej zewnętrzne warstwy i są widoczne na zewnątrz. Ludzie często starają się tego uniknąć, stosując szereg kremów i balsamów, a także niektóre interwencje chirurgiczne i medyczne.
W botanice
Termin „hipodermis” może być również używany w odniesieniu do roślin. W botanice termin ten jest używany do opisania komórek pokrywających łodygę, liść, kwiat, owoc, korzeń i nasiona rośliny. Ta warstwa służy jako bariera chroniąca roślinę przed infekcją, urazami i odwodnieniem. W tych warunkach może być również nazywany „egzodermią”.