Kraul to ruch pływacki, który przez wielu uważany jest za najszybszy i najbardziej efektywny styl pływania. Znany również jako australijski kraul, kraul jest często wykonywany podczas zawodów pływackich. Technika ta wymaga, aby pływak leżał na piersi z wyprostowanymi rękami i nogami. Następnie pływak wykonuje naprzemienne ruchy ramion i nóg.
Podczas kraulowania większość mocy jest dostarczana przez ruch ramion do przodu. Ruch ramion składa się z ciągnięcia, pchania i powrotu do zdrowia. W pozycji wyjściowej ramię jest powoli opuszczane do wody pod kątem 45 stopni. Ten ruch jest określany jako chwyt, który pomaga przygotować się do ciągnięcia.
Przy pociąganiu używany jest ruch po półokręgu. Łokieć znajduje się nad dłonią, która wskazuje na tułów. Ruch po półokręgu kończy się przed klatką piersiową w górnej części klatki piersiowej.
Ruch pchający kończy ciągnięcie. Podczas pchania dłoń jest wyciągnięta do tyłu w wodzie poniżej boku ciała. Ruch jest najszybszy tuż przed zakończeniem pchania.
Podczas fazy odpoczynku łokieć wykonuje półokrężny ruch w kierunku, w którym porusza się pływak. Przedramię i dłoń swobodnie zwisają w łokciu. Odzyskująca ręka przesuwa się nieco do przodu nieco nad powierzchnią wody. Ramię unosi się w powietrze, obracając się przy tułowiu. Ruch regeneracyjny wymaga od pływaka trzymania ręki powyżej łokcia w celu utrzymania równowagi.
Kraul z przodu wymaga również kopania nóg w sposób naprzemienny, co określa się mianem kopnięcia trzepotaniem. Podczas gdy jedna noga kopie w dół, druga noga przesuwa się w górę. Ruch kopnięcia pomaga w stabilizacji pozycji ciała. Od pozycji wyjściowej noga jest lekko zgięta w kolanach. Podczas typowej sekwencji jest sześć kopnięć.
Podczas kraulowania twarz znajduje się w wodzie, a pływak bierze oddech, przesuwając głowę w bok ramienia, które się wybudza. Po zakończeniu regeneracji głowa obraca się z powrotem do wody. Pływak oddycha przez usta i nos, aż potrzebny jest kolejny oddech. Pływak może oddychać na każdym cyklu, co pozwala mu na ciągłe oddychanie z tej samej strony. Inną techniką oddychania jest oddychanie z przeciwnych stron podczas co trzeciego powrotu ramienia.