Dynastia Han rozpoczęła się w Chinach w 206 roku p.n.e., po tym, jak Liu Bang poprowadził swoich buntowników do pokonania rządu dynastii Qin. Po czterech latach wojny Chu-Han między Liu Bang i jego rywalem, Xiang Yu, Bang wyszedł jako zwycięzca i ustanowił Imperium Han i jego stolicę Chang’an w 202 roku p.n.e. Dwoma głównymi celami nowej dynastii było zjednoczenie Chin i włączenie zasad konfucjańskich.
Przemianę na konfucjanizm przyniosła umacniająca się gospodarka, fortyfikacje pałacu królewskiego, redukcja urzędników państwowych, słabnąca władza rządu nad klasą chłopską i wzrost rodów arystokratycznych. Konfucjanizm nauczał, że ludzie rodzą się z potencjałem moralności, a nowy rząd Han włączył to do swojej polityki państwa, wierząc, że władcy muszą wspierać tę moralność. Dlatego w okresie dynastii Han nastąpiło znaczne zmniejszenie surowych praw i kar oraz zwrot ku doktrynie opartej na zasługach.
Dynastia Han (206 p.n.e. do 220 n.e.) była rządzona przez ponad dwudziestu różnych cesarzy, których wkład w kulturę chińską trwa do dnia dzisiejszego. W tym okresie powstały dwie odrębne dynastie. Zachodnia dynastia Han trwała od 206 roku p.n.e. do 24 n.e., a wschodnia dynastia Han istniała od 25 n.e. do 220 n.e. Królewskie rodziny małżonków i ich spory między sobą doprowadziły do upadku zachodniej dynastii Han. Chiny doświadczyły odrodzenia swojej kwitnącej kultury w okresie Wschodniej Han w swojej nowej stolicy, Luoyang.
Ekspansja wojskowa i ulepszony handel były kluczowymi sukcesami za panowania dynastii Han. Podczas panowania Wu Ti, które trwało od 141 p.n.e. do 87 p.n.e, Chiny rozszerzyły swoje granice o Wietnam i Koreę. Ponadto Wu Ti zdołał doprowadzić do kolonizacji obszarów północno-zachodnich i wypędzić Hsiung na południe od Gobi.
Tego typu ekspansja w czasach dynastii Han doprowadziła do wzrostu handlu, zwłaszcza do powstania Jedwabnego Szlaku. W tym momencie Chińczycy na obszarach peryferyjnych mieli lepszy dostęp do handlu z ludźmi z regionów wewnętrznych. Ze względu na ulepszone trasy podróży, narzędzia lepszej jakości i rozwijającą się technologię nawadniania, rolnictwo również odnotowało wielką poprawę w Imperium Han. Ważnymi towarami handlowymi były jedwab, miedź, żelazo i sól.
Wraz z pojawieniem się nowej arystokracji w tym okresie rosło również wykształcenie. Książki historyczne i encyklopedie były kompilowane na znacznie większą skalę niż kiedykolwiek we wcześniejszej historii Chin. Podczas panowania dynastii Han Chińczycy po raz pierwszy podjęli zorganizowaną próbę utrwalenia historii dla przyszłego potomstwa.
W okresie Han Chiny odnotowały wzrost stosunków dyplomatycznych i były w stanie dotrzeć do innych rządów, w tym Japonii, Rzymu oraz Azji Zachodniej i Środkowej. Imperium Han dobiegło końca, gdy zbuntowani chłopscy watażkowie, Czerwonych Brwi, Żółtych Turbanów i Sekty Pięciu Ziarnków, podzielili dynastię na trzy królestwa.