Transkrypcja brajlowska udostępnia materiały drukowane osobom niewidomym i niedowidzącym poprzez transkrypcję ich na alfabet Braille’a. Braille to system pisma, z którego mogą korzystać osoby z wadami wzroku; zamiast czytać oczami, ludzie czytają Braille’a palcami, ponieważ pismo ma charakter dotykowy. Istnieją inne techniki, które można wykorzystać w celu udostępnienia materiałów drukowanych osobom niewidomym, takie jak generowanie dźwięku z materiałów, aby ludzie mogli słuchać informacji.
Jedną z najczęstszych dziedzin, w których może pracować transkrypcja brajlowska, jest transkrypcja podręczników. Jednak transkrybtory brajlowskie mogą również współpracować z innymi rodzajami materiałów pisanych i drukowanych. Pierwszym zadaniem transkrybenta jest przeczytanie tekstu i sporządzenie notatek o jego strukturze i charakterze. Wszelkie obrazy w tekście będą musiały być na przykład opisane, a jeśli tekst zawiera przypisy, paski boczne i inne wizualne sposoby prezentowania informacji, muszą być one sformatowane dla użytkowników brajlem.
Proste przekształcenie tekstu w Braille’a wymaga znajomości alfabetu Braille’a wraz z konwencjami dotyczącymi stylu i formatowania Braille’a. Jednak transkrybujący brajl musi również pomyśleć o sposobach przekazania informacji, które są prezentowane wizualnie. Na przykład zdjęcie lub wykres będą musiały zostać opisane, aby niewidomy czytelnik zrozumiał, co jest prezentowane na stronie. Podobnie przypisy dolne muszą być sformatowane w taki sposób, aby niewidomi użytkownicy rozumieli, że są to przypisy i mogą określić, że tekst zawiera przypisy ze swobodną recenzją, tak jak robią to użytkownicy widzący.
Po zakończeniu transkrypcji brajla praca musi zostać zweryfikowana pod kątem błędów i czytelności. Osoby transkrybujące brajla muszą umieć myśleć jak czytelnicy niedowidzący i niewidomi, aby prezentować materiały drukowane w sposób łatwy do zrozumienia, przyswojenia i zaangażowania. Jeśli praca transkrybatora brajla jest błędna, czytelnicy mogą uznać to za frustrujące, podobnie jak widzący czytelnicy denerwują się książkami o słabym formacie lub trudnym do odczytania tekstem.
Kilka organizacji szkoli i certyfikuje transkrybentów Braille’a. Grupy te dostarczają ludziom informacji potrzebnych do efektywnej i spójnej transkrypcji alfabetu Braille’a. Niektóre osoby transkrybujące brajla pracują jako wolontariusze, którzy są zainteresowani udostępnianiem materiałów drukowanych, podczas gdy inni mogą otrzymywać wynagrodzenie za swoją pracę. Popyt na transkrybentów rośnie i maleje, a przekształcenie go w płatną karierę może być trudne.