Tłumaczenie Biblii na powszechny język angielski od dawna jest ogłaszane jako jedno z największych osiągnięć zarówno w świecie religijnym, jak i wydawniczym. W 1631 roku dwaj najbardziej szanowani drukarze w Londynie, Robert Barker i Martin Lucas, stworzyli coś, co uważali za wierną reprodukcję Biblii Króla Jakuba. Zamiast tego jeden prosty błąd typograficzny w Księdze Wyjścia kosztował ich miesięczną pensję i licencje na drukowanie. Ich wersja Pisma Świętego stała się znana jako Biblia Zła, zwana także Biblią Cudzołożników lub Biblią Grzeszników.
Fragment z Księgi Wyjścia błędnie zacytowany przez wydawców to Dziesięć Przykazań, zbiór praw nałożonych na Hebrajczyków przez samego Boga. Tłumaczenie siódmego przykazania w Biblii złej powinno brzmieć „Nie cudzołóż”, ale w rzeczywistości pominięto słowo „nie”, oddając fragment jako „Nie cudzołóż”. Ten pojedynczy błąd typograficzny spowodował znaczne zaniepokojenie wspólnoty religijnej, ponieważ można by go interpretować jako święte przyzwolenie na popełnienie grzesznego czynu.
Kiedy wiadomość o błędzie wydawców dotarła do króla Anglii Karola I i arcybiskupa Canterbury, obaj mężczyźni zostali wezwani do specjalnej sali sądowej, dopóki sprawa nie została w pełni zbadana. Po niezależnej weryfikacji błędu Barkerowi i Lucasowi nakazano zapłacić grzywnę w wysokości miesięcznej pensji oraz zrzec się licencji wydawniczej. Istniejące egzemplarze tzw. Złej Biblii zostały doraźnie spalone na rozkaz króla.
Co najmniej 11 egzemplarzom Niegodziwej Biblii udało się uniknąć płomieni i są one uważane za niezwykle cenne w kręgach rzadkich książek. Rzadki pokój z książkami w bibliotece w Nowym Jorku zawiera jeden egzemplarz pod ścisłym zamkiem i kluczem, a muzeum Biblii w Branson w stanie Missouri również ma kopię na wystawie. Uważa się, że pozostałe egzemplarze Niegodziwej Biblii znajdują się w prywatnych kolekcjach, chociaż jeden egzemplarz został wystawiony na sprzedaż za pośrednictwem strony internetowej zawierającej rzadkie książki i inne antyki.
Niegodziwa Biblia zawiera również drugi mniej znany błąd w Księdze Powtórzonego Prawa. Zamiast tłumaczyć jeden fragment jako Pan ukazujący swoją „chwałę i wielkość”, werset faktycznie sugeruje, że Pan pokazał Swoją chwałę i „wielki tyłek”. Gdyby ten drugi, pod pewnymi względami jeszcze bardziej rażący błąd typograficzny został wykryty na czas, Barker i Lucas mogliby być zmuszeni zapłacić znacznie wyższą cenę za swoje niefortunne błędy.