U pacjentów w podeszłym wieku zarówno hiponatremia, jak i hipernatremia są dość powszechne. W wielu przypadkach stany te mogą być przejściowym skutkiem wielu różnych rzeczy, w tym stosowania leków, niewłaściwie zbilansowanej diety lub zmniejszenia ilości spożywanej wody. Hiponatremia i hipernatremia mogą być również stanami przewlekłymi spowodowanymi przez niektóre choroby lub zaburzenia równowagi hormonalnej. U dorosłych i dzieci rzadko obserwuje się hiponatremię i hipernatremię.
U dużego odsetka pacjentów w podeszłym wieku można zdiagnozować niskie stężenie soli, hiponatremię lub wysokie stężenie soli, hipernatremię. Jeśli zostanie wykryta odpowiednio wcześnie, zarówno hiponatremia, jak i hipernatremia mogą zostać skorygowane, a pacjent może powrócić do stanu, w którym poziom soli we krwi jest wyrównany. W ogólnej populacji zdrowych mężczyzn i kobiet w podeszłym wieku około 7% ma hiponatremię, a tylko około 1% ma hipernatremię. Te liczby są nieco wyższe dla kobiet niż dla mężczyzn.
W populacji pacjentów w podeszłym wieku, hospitalizowanych lub przebywających w zakładach opieki pielęgniarskiej, przypadki zarówno hiponatremii, jak i hipernatremii są znacznie zwiększone. Uważa się, że aż 30% tej populacji może mieć hipernatremię, podczas gdy liczba pacjentów wykazujących niskie stężenie soli jest mniejsza i waha się od 16% do 18%. U tych pacjentów wiele przypadków hiponatremii może pozostać niezdiagnozowanych, ponieważ choroba ta często przebiega bezobjawowo.
Zdrowi dorośli i dzieci rzadko doświadczają hiponatremii lub hipernatremii. Chociaż niezbyt często, stany te mogą być spowodowane zaburzeniami równowagi hormonalnej, chorobami takimi jak nadczynność tarczycy lub stosowaniem niektórych leków, w tym oksytocyny i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. U dzieci 3% hospitalizowanych może mieć hiponatremię, podczas gdy mniej niż 1% hospitalizowanych dzieci może mieć hipernatremię, która zwykle rozwija się w wyniku hospitalizacji. U dorosłych w młodym i średnim wieku przypadki zarówno hiponatremii, jak i hipernatremii są tylko nieznacznie wyższe niż u dzieci.
Osoby starsze są najbardziej narażone na rozwój hiponatremii i hipernatremii, ponieważ wraz z wiekiem wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia choroby, która może spowodować którykolwiek z tych stanów. W przypadku hipernatremii osoby starsze są bardziej narażone na rozwój choroby, ponieważ uczucie pragnienia jest mniej ostre niż u młodszych dorosłych i dzieci. Pacjenci w podeszłym wieku często ulegają odwodnieniu po prostu dlatego, że nie są spragnieni. Pacjenci w każdym wieku, którzy są hospitalizowani, są również bardziej narażeni na rozwój obu tych stanów, często z powodu stosowania niektórych leków lub z powodu odwodnienia.