Η υπερβολή είναι μια λογοτεχνική τεχνική κατά την οποία μια συγκεκριμένη πληροφορία, συναίσθημα ή άλλη δήλωση υπερβάλλεται σκόπιμα για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η κυριολεκτική ερμηνεία μιας υπερβολής δεν θα μπορούσε να είναι αληθινή, αλλά η υπερβολή χρησιμεύει για να τονίσει ένα συγκεκριμένο σημείο. Η δήλωση «έχω ένα εκατομμύριο πράγματα που πρέπει να κάνω σήμερα», για παράδειγμα, είναι μια υπερβολή — σημαίνει ότι ο ομιλητής έχει πολλά πράγματα να κάνει, αλλά είναι απίθανο κάποιος να χρειαστεί να κάνει ένα εκατομμύριο εργασίες σε μια μέρα . Η υπερβολή μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στη λογοτεχνία με σαρκασμό ή για χάρη του χιούμορ, αν και χρησιμοποιείται πιο συχνά για έμφαση.
Στην πεζογραφία, η υπερβολή χρησιμοποιείται γενικά για λόγους έμφασης ή για χιούμορ. Ένας συγγραφέας που θέλει να πει ένα συγκεκριμένο σημείο μπορεί να το κάνει υπερεκτιμώντας ή υπερβάλλοντάς το. Η υπερβολή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιγραφές για να τονίσει κάποιο ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτηριστικό ενός χαρακτήρα, για παράδειγμα. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει μια ενέργεια που είναι αξιοσημείωτη κατά κάποιο τρόπο. Σε αυτές και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, η υπερβολή χρησιμοποιείται για να δώσει έμφαση σε μια συγκεκριμένη ενέργεια, συναίσθημα ή χαρακτηριστικό και δεν προορίζεται να εκληφθεί κυριολεκτικά.
Συχνά, η υπερβολή στη λογοτεχνία βασίζεται σε εικόνες που μπορεί να είναι αρκετά χιουμοριστικές. Ενώ το κύριο επίκεντρο μιας δεδομένης χρήσης της υπερβολής μπορεί να είναι απλώς η έμφαση μέσω υπερεκτίμησης, μια χιουμοριστική εικόνα είναι, σκόπιμα ή με άλλο τρόπο, συχνά ένα δευτερεύον αποτέλεσμα. Ένας άντρας μπορεί να περιγραφεί ότι έχει «δάχτυλα σαν ιταλικά λουκάνικα», για παράδειγμα. Ενώ ο σκοπός αυτής της φράσης μπορεί να είναι να σχολιάσει το μέγεθος των δακτύλων του άνδρα, βασίζεται στη χιουμοριστική εικόνα ενός άνδρα με χοντρά, κοκαλιάρικα δάχτυλα που μοιάζουν με λουκάνικο. Οι συγγραφείς που χρησιμοποιούν την υπερβολή, επομένως, πρέπει να προσέχουν τις εικόνες στις οποίες βασίζονται, ιδιαίτερα αν δεν θέλουν να εμποτίσουν τη δουλειά τους με χιούμορ.
Οι ποιητές χρησιμοποιούν επίσης συνήθως την υπερβολή. Χρησιμοποιείται, όπως και στην πεζογραφία, γενικά για έμφαση, αλλά είναι πολύ πιο πιθανό να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για χιούμορ ή τουλάχιστον για να τονίσει ένα συγκεκριμένο σημείο μέσω της χρήσης του χιούμορ. Η υπερβολή μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να τονίσει μια αντίθεση: εάν μια ιδέα είναι υπερβολική ενώ μια άλλη δηλώνεται κανονικά ή ακόμη και υποτιμημένη, το αποτέλεσμα είναι μια έμφαση στην αντίθεση μεταξύ των δύο. Αυτό είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο στην ποίηση που επιδιώκει να εξερευνήσει δύο ή περισσότερες αντίθετες ιδέες.