Όταν έχετε αμφιβολίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να σημειώνεται στίξη σε έναν τίτλο, οι περισσότεροι επαγγελματίες συγγραφείς και συντάκτες στρέφονται σε ένα εγχειρίδιο στυλ. Στον κόσμο της δημοσιογραφίας, οι συντάκτες χρησιμοποιούν συνήθως το Associated Press Stylebook, το Chicago Manual of Style ή το Εγχειρίδιο Στυλ του Modern Language Association (MLA) και τον οδηγό για επιστημονική δημοσίευση. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα απόλυτο πρότυπο για τον τρόπο στίξης των τίτλων. Τα στυλ μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον κλάδο — για παράδειγμα, τα δυτικά ιατρικά κείμενα συμμορφώνονται με το Εγχειρίδιο Στυλ της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας — και οι περισσότεροι εκδότες έχουν τον δικό τους εσωτερικό οδηγό στυλ που πρέπει να ακολουθούν οι συγγραφείς. Τα νερά μπορεί να θολάνουν ακόμη περισσότερο όταν ένας οδηγός στυλ που έχει γραφτεί για μια χώρα μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τους κανόνες της γραμματικής σε άλλες χώρες.
Για την πλειονότητα των επιστημονικών και ακαδημαϊκών εργασιών, προτιμάται το στυλ MLA. Για τη στίξη των τίτλων σύμφωνα με τις οδηγίες MLA, ο τυπικός κανόνας είναι ότι τα “μεγάλα πράγματα” είναι πλάγια και τα “μικρά πράγματα” τοποθετούνται σε εισαγωγικά. Τα μεγάλα πράγματα είναι έργα που στέκονται μόνα τους, όπως ένα βιβλίο ή ένα άλμπουμ με μουσικές συνθέσεις. Τα μικρά πράγματα αποτελούν μέρος μιας μεγαλύτερης δουλειάς — όπως τίτλοι τραγουδιών ή μεμονωμένες σελίδες σε έναν ιστότοπο. Αυτός ο κανόνας “μεγάλο και μικρό” μπορεί να εφαρμοστεί στην επίλυση των περισσότερων παζλ στίξης με τίτλους.
Ένα παράδειγμα αυτού θα ήταν το τραγούδι “With a Little Help From My Friends” από το άλμπουμ των Beatles Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Χρησιμοποιώντας τον κανόνα “μεγάλο και μικρό”, ο σωστός τρόπος για να το σημειωθεί αυτό θα ήταν βάζοντας τον τίτλο του τραγουδιού σε εισαγωγικά και τον τίτλο του άλμπουμ σε πλάγιους χαρακτήρες. Ο τίτλος μιας συλλεγμένης έκδοσης ποιημάτων πρέπει να είναι πλάγιος. μεμονωμένα ποιήματα μέσα στον τόμο θα εμφανίζονταν σε εισαγωγικά. Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί ένα επικό ποίημα όπως η Οδύσσεια του Ομήρου, γιατί είναι αρκετά μεγάλο για να εκδοθεί μόνο του ως βιβλίο. Τα θρησκευτικά κείμενα όπως η Βίβλος, το Κοράνι και η Τορά είναι γενικά κεφαλαία, αλλά δεν σημειώνονται με πλάγιους χαρακτήρες ή εισαγωγικά.
Τα μεμονωμένα έργα τέχνης είναι σχεδόν πάντα πλάγια. Παραδείγματα αυτού μπορεί να είναι ο Μυστικός Δείπνος του Λεονάρντο Ντα Βίντσι ή ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου. Οι φωτογραφίες, από την άλλη, θεωρούνται μικρότερες από ένα έργο τέχνης και ως εκ τούτου εμφανίζονται σε εισαγωγικά. Ένα βιβλίο που είναι μια συλλογή φωτογραφιών θα ήταν πλάγιο, ενώ οι μεμονωμένοι τίτλοι φωτογραφιών όχι. Το ίδιο ισχύει και για μεμονωμένα διηγήματα σε μεγαλύτερο όγκο. Για παράδειγμα: «The Gifts of the Magi» από το The Complete Works of O. Henry.
Τα πλάγια γράμματα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη στίξη των τίτλων βιβλίων, θεατρικών έργων, ταινιών, γλυπτών, αγαλμάτων, πινάκων και άλλων έργων τέχνης. Τα ονόματα των περιοδικών, των εφημερίδων και των ιστότοπων θα πρέπει επίσης να εμφανίζονται με πλάγιους χαρακτήρες, αλλά οι τίτλοι των άρθρων που δημοσιεύονται εντός θα εμφανίζονται σε εισαγωγικά. Για να σημειωθούν σωστά οι τίτλοι τηλεοπτικών σειρών ή σειρών, το όνομα της σειράς θα είναι πλάγιο και ο τίτλος κάθε μεμονωμένου επεισοδίου θα πρέπει να τυπώνεται μέσα σε εισαγωγικά. Ένα σκετς ή ένας εμπορικός τίτλος θα εμφανίζεται σε εισαγωγικά και όχι σε πλάγιους χαρακτήρες. Τα σωστά ονόματα των αεροπλάνων, των τρένων, των διαστημικών σκαφών και των πλοίων είναι πάντα πλάγια, όπως το RMS Titanic.