Οι εγκαταστάσεις ιατρικών νοσοκομείων είναι κέντρα θεραπείας στα οποία οι ασθενείς γίνονται επίσημα δεκτοί και διανυκτερεύουν μέχρι να πάρουν εξιτήριο στο σπίτι, να μεταφερθούν σε άλλη εγκατάσταση ή να πεθάνουν. Αν και η γενική τάση στην ιατρική ήταν προς θεραπεία σε εξωτερικά ιατρεία για λόγους συγκράτησης του κόστους, οι εγκαταστάσεις εσωτερικού νοσηλευτικού ιδρύματος εξακολουθούν να είναι απαραίτητες για εκείνους τους ασθενείς που χρειάζονται XNUMXωρη παρακολούθηση για ιατρικούς λόγους, για λόγους θεραπείας ή ασφάλειας. Μερικοί από τους διαφορετικούς τύπους εγκαταστάσεων εσωτερικών ασθενών περιλαμβάνουν νοσοκομεία οξείας φροντίδας, κέντρα αποκατάστασης, ψυχιατρικά νοσοκομεία, κέντρα θεραπείας απεξάρτησης και οίκους ευγηρίας. Ως επί το πλείστον, αυτά τα ιδρύματα εξυπηρετούν διαφορετικούς πληθυσμούς ασθενών και έχουν διαφορετικές εστίες θεραπείας.
Τα νοσοκομεία οξείας φροντίδας είναι ο πιο οικείος τύπος ιατρικών εγκαταστάσεων εσωτερικού νοσηλευτικού ιδρύματος. Έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν άμεση έως βραχυπρόθεσμη φροντίδα σε ασθενείς με απειλητικές για τη ζωή ή δυνητικά απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις. Οι εγκαταστάσεις οξείας νοσηλείας μπορεί να είναι δημόσιας ιδιοκτησίας — όπως σε κοινοτικό νοσοκομείο — ή ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Τα περισσότερα αμερικανικά νοσοκομεία είναι διαπιστευμένα από την Κοινή Επιτροπή Διαπίστευσης Οργανισμών Υγείας (JCAHO), βάσει της οποίας απαιτείται να πληρούν ελάχιστα πρότυπα ποιότητας περίθαλψης και ασφάλειας των ασθενών. Τα κυβερνητικά προγράμματα ασφάλισης υγείας των ΗΠΑ του Medicare και του Medicaid απαιτούν μια νοσοκομειακή εγκατάσταση να είναι διαπιστευμένη για πληρωμή στο πλαίσιο των προγραμμάτων τους.
Ίσως οι πιο κοινές εγκαταστάσεις εσωτερικών ασθενών είναι οι οίκοι ευγηρίας. Αν και οι πληθυσμοί τους αποτελούνται στη συντριπτική τους πλειοψηφία από ηλικιωμένους, έχουν σχεδιαστεί για ενήλικες ασθενείς οποιασδήποτε ηλικίας που είναι ανίκανοι να φροντίσουν τον εαυτό τους λόγω σωματικών αναπηριών. Τα περισσότερα γηροκομεία χωρίζουν τους κατοίκους τους σε εκείνους που χρειάζονται κάποια βοήθεια με τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής (ADLs) σε εκείνους που εξαρτώνται απόλυτα από το προσωπικό του γηροκομείου για όλες τις ανάγκες τους. Οι διευθυντές εργοθεραπείας, φυσικοθεραπείας και δραστηριοτήτων εργάζονται για να βοηθήσουν τους κατοίκους του γηροκομείου να παραμείνουν όσο το δυνατόν πιο δραστήριοι και ανεξάρτητοι. Η ποιότητα της περίθαλψης που παρέχεται σε αυτές τις εγκαταστάσεις νοσηλείας ποικίλλει ευρέως και συνήθως εξαρτάται, δεν αποτελεί έκπληξη, από το κόστος της περίθαλψης σε κάθε δεδομένο οίκο ευγηρίας.
Οι εγκαταστάσεις αποκατάστασης συγκαταλέγονται στους νεότερους τύπους εγκαταστάσεων εσωτερικών ασθενών. Πριν από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 και τις προόδους της επείγουσας ιατρικής που συνέβησαν εκείνη την εποχή, πολλά θύματα σοβαρού τραύματος απλώς δεν επιβίωσαν αρκετά για να αναρρώσουν από τα τραύματά τους. Επίσης, δεν δόθηκε έμφαση στην εντατική νευρολογική αποκατάσταση των θυμάτων εγκεφαλικού επεισοδίου όπως σήμερα και όσοι ασθενείς δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στο σπίτι συχνά τοποθετούνταν σε οίκους ευγηρίας.
Ο παλαιότερος τύπος εγκαταστάσεων εσωτερικών ασθενών μπορεί κάλλιστα να είναι τα ψυχιατρεία. Αν και η αρχική τους λειτουργία ήταν ο διαχωρισμός και ο περιορισμός, τα ψυχιατρικά νοσοκομεία τώρα εργάζονται με στόχο την επιστροφή των ασθενών τους στη λειτουργική υγεία στις κοινότητές τους. Τα κέντρα θεραπείας απεξάρτησης ή τα κέντρα ενδονοσοκομειακής περίθαλψης για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, μπορεί να σχετίζονται με ψυχιατρικό νοσοκομείο ή ανεξάρτητο. Αυτός ο νεότερος τύπος κέντρου νοσηλείας περιθάλπει ασθενείς που είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά ή το αλκοόλ κατά την αρχική φάση της ανάρρωσής τους.