Η γονιδιακή θεραπεία αδενοϊού είναι μια επιστημονική τεχνική που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία γενετικών διαταραχών. Λειτουργεί αντικαθιστώντας ή συμπληρώνοντας μη φυσιολογικό γενετικό υλικό με κανονικό γενετικό υλικό. Αυτή η τεχνική είναι ακόμα σε εξέλιξη και υπάρχουν πολλές προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν καθώς και ηθικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν προτού μπορέσει να χρησιμοποιηθεί ευρέως.
Οι αδενοϊοί είναι ο τύπος του ιού που προκαλεί στους ανθρώπους λοιμώξεις του αναπνευστικού, του εντέρου και των ματιών. Ο πιο γνωστός αδενοϊός είναι το κοινό κρυολόγημα. Αυτοί οι ιοί μεταδίδονται συνήθως μέσω αερομεταφερόμενων σωματιδίων, όπως από το φτέρνισμα ή το βήχα, αλλά στη γονιδιακή θεραπεία αδενοϊού στοχεύουν πιο συγκεκριμένα. Αυτό γίνεται συνήθως με την ένεση του ιού σε ένα άτομο ή με το συνδυασμό του ιού με τα κύτταρα του ατόμου στο εργαστήριο και στη συνέχεια με την επανεισαγωγή των κυττάρων στο άτομο.
Οι ιοί χρησιμοποιούνται στη γονιδιακή θεραπεία επειδή έχουν εξελιχθεί για να παρέχουν το γενετικό τους υλικό στα ζωντανά κύτταρα αποτελεσματικά και γρήγορα. Η γονιδιακή θεραπεία εκμεταλλεύεται αυτό το γεγονός και χρησιμοποιεί ιούς που συνήθως προκαλούν λοιμώξεις στους ανθρώπους για να τους δώσει φυσιολογικό γενετικό υλικό. Αυτό γίνεται με τη γενετική μηχανική του ιού για να αφαιρέσει το φυσικό του γενετικό υλικό και να το αντικαταστήσει με κάτι άλλο. Ο αδενοϊός χρησιμοποιείται ως φορέας, που ονομάζεται επίσης φορέας, στη γονιδιακή θεραπεία αδενοϊού, αλλά άλλοι ιοί, όπως οι ρετροϊοί και ο ιός του απλού έρπητα, χρησιμοποιούνται επίσης για γονιδιακή θεραπεία.
Η γονιδιακή θεραπεία αδενοϊού καθώς και άλλοι τύποι γονιδιακής θεραπείας είναι ακόμα μια πειραματική τεχνική και πρέπει να γίνει πολλή έρευνα και ανάπτυξη για να μπορέσει να γίνει μια κοινή θεραπεία για ασθένειες και γενετικές διαταραχές. Οι επιστήμονες εξακολουθούν να εργάζονται για τη στόχευση συγκεκριμένων κυττάρων με γονιδιακή θεραπεία αδενοϊού και τη δημιουργία μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων. Η άμυνα του ίδιου του οργανισμού μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη θεραπεία εάν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτεθεί στον αδενοϊό και τον καταστήσει αναποτελεσματικό ή αντιδράσει υπερβολικά σε σημείο να προκαλέσει επικίνδυνη φλεγμονή. Οι διαταραχές που προκαλούνται από ένα μόνο γονίδιο είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι για γονιδιακή θεραπεία, επειδή η στόχευση πολλαπλών γονιδίων είναι πολύ πιο περίπλοκη και δύσκολη.
Δεν είναι ακόμη γνωστό με βεβαιότητα εάν η γονιδιακή θεραπεία αδενοϊού θα είναι μια ασφαλής θεραπεία για τον γενικό πληθυσμό ή ποιους κινδύνους για την υγεία μπορεί να εγκυμονεί. Υπάρχουν επίσης ηθικά ζητήματα σχετικά με αυτήν τη θεραπεία, συμπεριλαμβανομένου του θέματος του ποιος αποφασίζει ποια γονίδια θεωρούνται φυσιολογικά ή μη φυσιολογικά και εάν όλες οι αναπηρίες και οι διαταραχές πρέπει να θεραπευθούν και να προληφθούν. Η γονιδιακή θεραπεία είναι επίσης πολύ ακριβή επί του παρόντος, γεγονός που θέτει το ζήτημα της διαφορικής πρόσβασης στη θεραπεία με βάση το εισόδημα. Αυτή η έρευνα ρυθμίζεται προσεκτικά για να διασφαλιστεί ότι γίνεται με ασφάλεια.