Wiele ziaren niskowęglowodanowych ma głównie niską zawartość węglowodanów przyswajalnych lub węglowodanów netto, które są bogate w błonnik i przyczyniają się do utrzymania prawidłowego poziomu cukru we krwi. Zboża, takie jak komosa ryżowa, gryka i jęczmień, są popularnymi zbożami, które można często stosować w dietach niskowęglowodanowych w niewielkich ilościach, ponieważ są one na ogół mniej węglowodanów niż większość zbóż, takich jak pszenica czy żyto. Większość z tych zbóż może być używana jako substytut ryżu lub owsa w przepisach, a wszystkie one wnoszą znaczną ilość pełnego ziarna do każdej diety. Ponieważ te zboża mogą dostarczać dużą liczbę węglowodanów, jeśli są spożywane w nadmiarze, większość osób na diecie niskowęglowodanowej ma tendencję do włączania tych produktów o niższym indeksie glikemicznym tylko w niewielkich ilościach.
Komosa ryżowa jest jednym z najpopularniejszych zbóż o niskiej zawartości węglowodanów i często zastępuje ryż w potrawach, aby zmniejszyć ładunek glikemiczny i zwiększyć zawartość składników odżywczych w posiłku. Wysoka zawartość błonnika w komosie ryżowej przyczynia się do niskiego poziomu węglowodanów przyswajalnych lub węglowodanów wpływających na poziom cukru we krwi. Węglowodany te są często nazywane węglowodanami netto, które są po prostu całkowitą ilością węglowodanów minus zawartość błonnika. Analizy żywieniowe i badania nad komosą ryżową pokazują, że jest to najbardziej odżywcze z ziaren niskowęglowodanowych, zawierające wszystkie niezbędne aminokwasy potrzebne dla zdrowia ludzi i zwierząt.
Gryka jest również popularna wśród zbóż o niskiej zawartości węglowodanów i jest często stosowana w makaronach o niskiej zawartości węglowodanów i bezglutenowych, jako substytut ryżu lub owsa oraz jako dodatek do mieszanek szlakowych o niskiej zawartości węglowodanów i zbóż. Indeks glikemiczny gryki jest podobny do komosy ryżowej i uważa się, że ma ona wolniejszy wpływ na poziom cukru we krwi niż inne zboża. Brązowy ryż, chociaż zawiera więcej węglowodanów ogółem niż komosa ryżowa, zawiera mniej węglowodanów netto niż rafinowany biały ryż, co czyni go nieco lepszym dla poziomu cukru we krwi. Generalnie ryżu często unika się w dietach niskowęglowodanowych; jednak brązowy ryż trafia do niektórych posiłków o niskiej zawartości węglowodanów w małych i umiarkowanych ilościach.
Jęczmień niełuskany to kolejne popularne ziarno używane przez niektórych dietetyków niskowęglowodanowych, ponieważ zawiera mniej węglowodanów niż większość ziaren zbóż, takich jak żyto czy pszenica. Wiele z tych niskowęglowodanowych zbóż może zastąpić żywność, taką jak owies lub ryż, stanowiąc doskonały dodatek o niskim indeksie glikemicznym i energii do każdego przepisu. Chociaż większość tych zbóż ma niższą zawartość węglowodanów niż inne źródła zbóż, niekoniecznie należy je uważać za żywność o niskiej zawartości węglowodanów na diecie niskowęglowodanowej. Większość dietetyków wierzy, że ta żywność jest zdrowym dodatkiem do każdej diety, która obejmuje szeroką gamę pokarmów i aktywność fizyczną.